Nulla tuum mihi subducet femina lectum: hoc primum iuncta est foedere nostra venus. Tu mihi sola places, nec iam te praeter in urbe formosa est oculis ulla puella meis. Atque utinam posses uni mihi bella videri! Displiceas aliis: sic ego tutus ero. Nil opus invidia est, procul absit gloria vulgi: qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu. Sic ego secretis possum bene vivere silvis, qua nulla humano sit via trita pede. Tu mihi curarum requies, tu nocte vel atra
lumen, et in solis tu mihi turba locis. Nunc licet e caelo mittatur amica Tibullo,
mittetur frustra deficietque Venus; hoc tibi sancta tuae Iunonis numina iuro, quae sola ante alios est mihi magna deos. Nunc tu fortis eris, nunc tu me audacius ures: hoc peperit misero garrula lingua malum.
Iam faciam quodcumque voles, tuus usque manebo, nec fugiam notae servitium dominae, sed Veneris sanctae considam vinctus ad aras: haec notat iniustos supplicibusque favet.
|