Interim cotidie Caesar Haeduos frumentum, quod essent publice polliciti, flagitare. Nam propter frigora [quod Gallia sub septentrionibus, ut ante dictum est, posita est,] non modo frumenta in agris matura non erant, sed ne pabuli quidem satis magna copia suppetebat; eo autem frumento quod flumine Arari navibus subvexerat propterea uti minus poterat quod iter ab Arari Helvetii averterant, a quibus discedere nolebat. Diem ex die ducere Haedui: conferri, comportari, adesse dicere. Ubi se diutius duci intellexit et diem instare quo die frumentum militibus metiri oporteret, convocatis eorum principibus, quorum magnam copiam in castris habebat, in his Diviciaco et Lisco, qui summo magistratui praeerat, quem vergobretum appellant Haedui, qui creatur annuus et vitae necisque in suos habet potestatem, graviter eos accusat, quod, cum neque emi neque ex agris sumi possit, tam necessario tempore, tam propinquis hostibus ab iis non sublevetur, praesertim cum magna ex parte eorum precibus adductus bellum susceperit; multo etiam gravius quod sit destitutus queritur. | |
(1) Inzwischen verlangte Caesar täglich von den Häduern das Getreide,
das sie im Namen ihres Stammes versprochen hätten. (2) Denn wegen der kalten Witterung, weil Gallien nach Norden, wie oben (3) dasjenige Getreide aber, das Caesar auf der Saone in Schiffen (4) Von Tag zu Tag zogen die Häduer die Sache hin: man liefere ab, man
(5) Sobald Caesar einsah, daß er zu lange hingehalten wurde und daß
der Tag (6) klagt er sie schwer an, daß er, obgleich weder gekauft noch von den
|