| Ne gloriari libeat alienis bonis, |
| suoque potius habitu vitam degere, |
| Aesopus nobis hoc exemplum prodidit. |
| Tumens inani graculus superbia |
5 | pinnas, pavoni quae deciderant, sustulit, |
| seque exornavit. Deinde, contemnens suos |
| immiscet se ut pavonum formoso gregi. |
| illi impudenti pinnas eripiunt avi, |
| fugantque rostris. Male mulcatus graculus |
10 | redire maerens coepit ad proprium genus, |
| a quo repulsus tristem sustinuit notam. |
| Tum quidam ex illis, quos prius despexerat: |
| "Contentus nostris si fuisses sedibus |
| et quod Natura dederat voluisses pati, |
15 | nec illam expertus esses contumeliam |
| nec hanc repulsam tua sentiret calamitas." |