| Laudatis utiliora quae contempseris, |
| saepe inveniri testis haec narratio est. |
| Ad fontem cervus, cum bibisset, restitit, |
| et in liquore vidit effigiem suam. |
5 | Ibi dum ramosa mirans laudat cornua |
| crurumque nimiam tenuitatem vituperat, |
| venantum subito vocibus conterritus, |
| per campum fugere coepit, et cursu levi |
| canes elusit. Silva tum excepit ferum; |
10 | in qua retentis impeditus cornibus |
| lacerari coepit morsibus saevis canum. |
| Tum moriens edidisse vocem hanc dicitur: |
| "O me infelicem, qui nunc demum intellego, |
| utilia mihi quam fuerint quae despexeram, |
10 | et, quae laudaram, quantum luctus habuerint." |