| Huc geminas nunc flecte acies, hanc aspice gentem, |
| Romanosque tuos! Hic Caesar et omnis Iuli |
790 | progenies, magnum caeli ventura sub axem. |
| Hic vir, hic est, tibi quem promitti saepius audis |
| Augustus Caesar, divi genus, aurea condet |
| saecula qui rursus Latio regnata per arva |
| Saturno quondam, super et Garamantas et Indos |
795 | proferet imperium; iacet extra sidera tellus, |
| extra anni solisque vias, ubi caelifer Atlans |
| axem umero torquet stellis ardentibus aptum. |
| Huius in adventum iam nunc et Caspia regna |
| responsis horrent divom et Maeotia tellus |
800 | et septemgemini turbant trepida ostia Nili. |
| Nec vero Alcides tantum telluris obivit, |
| fixerit aeripedem cervam licet aut Erymanthi |
| pacarit nemora et Lernam tremefecerit arcu, |
| nec qui pampineis victor iuga flectit habenis |
805 | Liber, agens celso Nysae de vertice tigris |
| et dubitamus adhuc virtute extendere vires, |
| aut metus Ausonia prohibet consistere terra? |