DE VERBIS NOVANDIS

[ille ego qui]

salvete amici!

ex animo vobis exopto, ut hic annus bis millesimus decimus quartus vobis quam felicissime eveniat!

en tres alias de verbis novandis quaestiunculas:

"Fischstäbchen"
--------------------
laterculi piscei?
an est aliquod verbum, quod "in stäbchen zerlegen" significet, cuius participio perfecti passivi utamur?

"Herd-/Kochplatte"
----------------------
orbes / orbiculi foci (focales)?

"Feuerwerk"
-------------
ignes?


etiam assentiendo mihi adiuvetis. pergratum fuerit, si quid vobis videatur exposueritis.
bene valete

[consus]

Salve, mi illustrissime amice!

Cumulet novus annus rebus te iucundissimis!

Fischstäbchen] pl. piscium frusta vel frustula / in frusta secare (Verg. Aen. 1, 212) vel dividere (Sen. epist. 89, 2).

Feuerwerk] ignes festi (cf. Sat. silv. 4, 8, 37: ignes festos cumulare) / ignes festos incendere...

Kochplatte, Herdplatte ] O rem difficillimam! Amici nostri Itali hoc utuntur vocabulo: fornello. Nihil ergo videtur obstare quin nos Quirites rem appellemus fornaculam vel fornaculam coquinatoriam? Forsitan foci superficies ante oculos tibi obversetur: summus focus / summa fornax / summa fornacula. Ecce exemplum: ollam in summa fornacula collocare.

[ille ego qui]

gratias plurimas tibi ago, amice sagacissime.
quod ad herdplatte attinet: potius de eis orbibus agebam, quos singuli foci quaternos habere solent . e.g.: "pone ollam quaeso auf der hinteren linken herdplatte"

[consus]

..."pone ollam quaeso auf der hinteren linken herdplatte"

Proponere ausim hoc:

Ut coctura fiat ex ordine, pone quaeso in posteriore fornaculae foramine sinistro ollam, sed sartaginem in priore dextro.

[ille ego qui]

sophos! verbum foraminis mihi multum probatur!
ansa arrepta hoc quoque, de quo iampridem dubito, quaerere liceat:
quando* verbo POSTERIORIS opponitur PRIORIS, quando ANTERIORIS?
bene vale, Conse! bene valete omnes!


* "unter welcher bedingung"?
----------------------------------
"quando?"
"ubi?"
"qua condicione?"
quod quoque si mihi explicaveritis, per feceritis gratum

[ille ego qui]

ecce quod PONS habet pro "feuerwerk":
http://de.pons.eu/deutsch-latein/Feuerwerk

ignes <ignium> m pl artificiosi
spectaculum nt pyrotechnicum

ignes (festi) mihi nescioquomodo magis arrident ...

[consus]

Salve denuo, amice!
Quaerendum tibi videtur, QVA LEGE sive QVA CONDICIONE verbo POSTERIORIS opponatur PRIORIS, qua lege ANTERIORIS?
Quod sciam, apud Arpinatem nostrum nullo loco reperitur verbum ANTERIORIS (cf. Georges et L&S s.v.: "only in late Lat.").
Quod ad vocabulum PRIORIS pertinet, lege, ut exemplum proferam, Nep. Eum. 5, 5: "... ut prioribus pedibus plene terram posset attingere ..."

IGNES ARTIFICIOSI] Nonne ignes festi artificiosi esse solent? / Annus novus ubicumque gentium admirandis ignium festorum spectaculis celebratur.

[ThomasVulpius]

"Feuerwerk"
-------------
ignes?

Propono: [spectaculum *pyrotechnicum]

[RM]

Haec inveniuntur:
Feuerwerk:
Georges: ignes artificiosi / ignes festi
Lexicon Auxiliare: spectaculum pyrotechnicum

Fischstäbchen: ego dicam: "piscis/piscium bacillus"

Herdplatte: "foculus" (Iuv. S. 3, 262) vel "focus" (Apic. 7, 4, 3)

RM

[ille ego qui]

gratias vobis ago!

"piscis/piscium bacillus"

de gentivis saepe dubito. nonne enim plerumque prior pars verbi compositi Germanici in adiectivum Latinum abit? - aliter atque Anglice, ubi sine ulla dubitatione dicere possumus " ... of ... of ... of ..."
itaque semper mihi quidem videtur quaerendum, cum quis genetivus attributivus nobis in mentem venerit ad priorem compositi partem Latine exprimendam, quae eius possit esse vis; sitne possessivus an obiectivus (Vaterliebe: amor patris) an subiectivus (-gunst: favor alicuius) an - nescio quomodo melius dicam ( !!) - genetivus "provinciae" (vulgo: "genitiv des bereichs"). quorum si nullus esse possit, securius mihi videtur ad adiectiva descendere.
dixerit quispiam "piscis" esse genetivum partitivum - sed num a quolibet verbo genetivus partitivus suspendi potest? certe potest a "frusto", quod huic ipsi vis quaedam partitiva insita est, sed potestne a "baculo"? nonne primo obtutu vel auditu unusquisque opinabitur istum bacillum nescio qua alia ratione ad piscem pertinere eiusve esse proprium?
sed libenter argumentis aut documentis me victum fatebor

vestra autem pace iam aliam ponam quaestiunculam:

"Baiser"
-----------
quoniam his diebus strenue versor in verborum Teutonicorum veriloquiis indagandis, heri incidi in etymologiam cibi dulcissimi ipsam quoque dulcissimam, et quidem "baiser". quod verbum Robertus noster in utilissimo suo lexico, quod inscribitur "visuelles wörterbuch (lexicon visuale)" tribus verbis satis fuse describit: "albumen battutum furnatum" - necnon rem acu tangit. sed mecum ipse quaero, num istud verbum ad usum cottidianum sat commodum sit (ut hoc omittam, num apud veteres usitatius fuerit plura adiectiva illa ratione conserere, praesertim in verbis ad vitam cottidianam necessariis).
itaque a vobis quaerere velim, num vobis placeat in illa voce dulcissima Latine reddenda rem ad iucundissimam, inquam, etymologiam revocare. docet enim klugius etymologus ille (cuius nomen est omen!^^) prudentissimus "baiser" esse a "basiando" ("basiar-i") suavissimeque subicit:

Das Gebäck ist nach seiner Zartheit und Süße so benannt (vgl. -> Negerkuß - etwas Ähnliches mit Schokolade-Überzug.

quibus verbis perlectis non possum, cum quin hunc cibum voce Latina "basium" apellatum velim, tum quin utriusque basii genere perfruendi summo exardescam desiderio

bene valete ac qualibet ratione basiamini!

[consus]

Baiser

Christiano excellentissimo verborum novatori sal.
Etiamsi vocabulum basii (et hercle! res ipsa) periucundum mihi videtur esse, tamen aliud praestare puto: Latinitatis filiae venustissimae hoc utuntur verbo: meringa, ae f. (Gallice: meringue, Hispanice: merengue, Italice: meringa). Nonne perfacile etiam a Quiritibus in loquendi scribendique consuetudine adhiberi potest?

[ille ego qui]

Christianus Conso amico spectatissimo** s.
gratias tibi ago. verbum meringae suave quiddam sonat. obiter: patetne unde ductum sit?


** Menge2000, nisi memoria me fallit, docet - ut meis utar exemplis - "amicum praeclarum" non esse amicum, qui vir praeclarus sit, sed eum, qui in amicitia ipsa praeclarus sit; itaque "mein weiser freund" in Latinum convertendum esse "amicum meum virum sapientissimum". quod si verum est, nonne idem in salutationibus fieri debet? quod ita non esse spero, nam et ipse libenter hoc modo salutare soleo

vale!

[consus]

Christiano amico in verbis novandis praeclaro sal.

Apud Zingarellium* hoc legimus scriptum:

Meringa ... [fr. méringue, dal polacco marzynka 'meringa al cioccolato']

Ecce meringae imago.
___________________________________________________________________
* Nicola Zingarelli, Vocabolario della lingua italiana, decima edizione, Bologna 1970, p. 1046.

[consus]

Addendum.

Est alterum vocabulum Italicum "la spumiglia", ductum a spuma, idque hoc modo:

Ut
butta (lagoena maior, du Cange) > butticula (dimin.) > Ital. la bottiglia,
sic etiam
spuma > *spumicula > Ital. la spumiglia.

Nescio an aptius sit verbum... Utcumque est, cave ne nimium devores spumicularum!

[ille ego qui]

Klugium "bottle" verbaque ei propinqua non a "butta", sed a "butte (?)" (buttis, buttis) ducere memini.
nec tamen multum interest ...
pro spumiculis autem, quae cum linguae tum auribus blandiantur, plurimas tibi gratias ago!