Ego quoque itinera facere soleo, sed astralia!
Colloquio nÅ«per interfui, quod de somno hypnÅtico erat.
Vir quidam affuit, qui se posse mulieres somno hypnÅtico afficere contendit.
Quo somno duas fēminas affecit, quae sīgno dăto libīdinis culmine sese affectos esse praetenderunt.
Quod ad culmen an rÄ“ vÄ“rÄ pervÄ“nerint, dÄ«iÅ«dicare nÅn audeo.
Sed ego mentis vi, quam ὑπνοϑεÏαπευτής excÄtÄverat, Å«sus sum, ut iter astrÄle ad eam, quam nÅminÄtim appellÄrÄ« fÄs nÅn est, facerem.
Animus meus eius - scÄ«tis quam nÅminem! - conclave intravit; vÄ«di eam in lecto, quod linteo strÄtum erat, iacentem. Corpus cÅlore Ätro erat, quasi combustum esset, et aspectum mÄ•dicatum praebÄ“bat - id quod "Mumy" BritannicÄ“ nÅminatur. Cum animus meus appropinquaret, corporis cÅlor ita mÅ«tÄtus est, ut e mÄteriÄ lacteÄ et fÅ«mÅsÄ cÅnstÄre vÄderetur. Quem aspectum eae animae habent, quae in prÅvinciÄ astrÄlÄ« versantur, quas homines rebus esÅtÄ•ricis nÅn imbÅ«ti "mortuos" vocare solent. ï¼ Ex quo facile intellegitur eam mÅribundam et hunc mundum relicturam esse.
Tum autem, cum animum meum adesse animadvertisset, corpus clÄpeo quasi Vincingorum vel Nortmannorum prÅtÄ“xit, ut eam non iam viderem. Cum animus meus propius accessisset, caput e clÄpeo proiÄ“cit, Ås dentÄtum apÄ•ruit caputque meum mordÄcus arripere cÅnata est.
Ego statim animum meum retraxi et mÅ«rum astrÄlem circum me aedificÄvi, ut impetum arcÄ“rem: cÅgitÄtiÅne Ä«nfÅrmÄvi me circúmdătum esse sphaerÄ aureÄ.
HÅc itinere astrÄli cÅnfecto eam mÅ«nus Ä fÄtÅ susceptum explÄ“re nÅlle cognÅvi. QuÄ rÄ“ maximos atque diÅ«turnos dÅlÅrÄ“s passa dÄ“nique mÅrietur et in limbum dÄ“trÅ«dÄ“tur.