De archetypis

[Christophorus]

Salvete...

de archetypis disputare vel aliquid comperire in animo habeo.
Id pertinet ad doctrinam hominis docti C.G.Jung (vel Carli Gustavi Iuvenis ). Qui vidit in somnio serpentem caudam suam mordentem et doctrinam archetyporum - qui sunt communes opiniones vel imagines nationum tempore et regione inter se differentium - creavit.
Nunc mihi sunt multa quarenda...

Quae est doctrina somnii?

Potestne aliquis enumerare varios archetypos...?
Puto deos, dracones ignem vomentes, strigas - exempli gratia - archetypos esse...

Habetne aliquis explicationem originis archetyporum?
Sive illi habent originem in migratione nationum (eg. origo Indorum Americae in Asia sita explicatio esse potest) sive imagines ortae sunt sine ulla cohaerentia - velut duo mathematici (puto Leibnizum et Newtonem esse) sine ulla cohaerentia eminentes doctrinas mathematicas creavisse dicuntur...

valete
Christophorus

[Tiberis]

Tiberis Christophoro sal.
thema vere dignum,quod disputaretur, nobis proposuisti. equidem, quamvis timeam, ne doctrinae Caroli G.i Iung parum peritus sim , tamen id, quod de hac re sentio, enarrabo.
facile illas imagines omnibus gentibus quasi insitas, quas Iung archetypos appellavit, in fabulis fictis invenias, quae ab eo, qui illas vel audit vel legit, inscio animo, non intellectu, percipiuntur.
quis enim est, quin sciat permultas eius generis fabulas ab his verbis exordiri: erant in quadam civitate rex et regina etc.
sed non de certo rege ac de certa civitate in eiusmodi fabulis agi constat, sed de imagine quadam regis, immo de persona quadam, cuius status cuiusque artes regi similes sint. facile sub specie regis in illis fabulis archetypum parentis sive patris cernere potes.
persaepe etiam evenit,ut adulescentibus illis aut virginibus,qui primas partes in eiusmodi fabulis agunt, opera quaedam conficienda sint, in quibus conficiendis ab aliis iuvantur, ab aliis impediuntur. senex sapiens,cuius consilio protagonista in opere conficiendo proficit, non minus est archetypus appellandus quam draco, qui illi superandus est.
plura alias. nunc enim otium mihi deest.
vale.

[Christophorus]

Salve, Tiberis,
gratias tibi ago pro verbis tuis.
Certe rectum est plurimos archetypos in fabulis inveniri, veluti in fabulis fratrum Grimm vel H.Christiani Andersen vel in fabulis orientis quae dicuntur Fabulae milium et unius noctis/-ium. Sed mihi restat quaerere, an dei etiam sint archetypi. Nam dei vel deus plurimis in fabulis aetatis medii vel recentioris non inveniuntur vel invenitur.

Sententiasne tuas recte intellego, si dico te aliquam affinitatem cum doctrina Platonis de ideis scripta videre?

vale et tu

[Martialis]

Martialis Christophoro salutem

Equidem credo parentes, quos omnes mortales omni tempore quasi omnipotentes esse reppererint a primo initio vitae, in conscientia communi hominum immersos et in formam deorum redactos reverti. Dei veterum vel deus Christianorum vel alii immortales vi superhumana praediti tamen moribus mortalium parent: Iuppiter fulgura mittit et idem nymphas ambit. Deus Christianorum clementia commotus filium unicum misisse dicitur, qui peccata mundi tolleret, idemque tanta ira affici potest, ut stragem terrarum moliatur.

Alteros archetypos inveni esse hos:
primo quendam iuvenem fortissimum, qui calamitate aliqua affectos servet, tum illud monstrum horribile, quod virginem pulcherrimam insontemque vi venenoque captatam teneat.

Nonne a discipulis audimus novum archetypum (sic) esse istum magistrum inclementem et crudelem, qui pueros a vita iucunda detineat torqueatque catervis verborum latinorum? Hoc autem fama fert magis quam cuiquam compertum sit, ut ait noster Sallustius.

Cura ut valeas

[Tiberis]

Tiberis Christophoro et Martiali sal.
@Christophoros
equidem archetypos , de quibus Carolus Gustavus Iung docet, non cum ideis illis Platonicis comparari posse puto. nam si exempli gratia ideam draconis disceptamus,quem archetypum esse supra dixi, draconem sane perfectum atque absolutum mente excogitamus; in quo excogitando tamen numquam dubium est, quin de nulla alia re ac de dracone ipso loquamur, perfecto scilicet atque absoluto.
sed cum archetypi velut imagines aut symbola intellegenda sint, sub specie draconis aliud quoddam occultatur, quod inscio animo percipiamus, nisi intellectu prohibeamur.
nam in dracone imaginando non facere possumus,quin de natura quoque et de iis rebus cogitemus, quae draconi propriae sunt vel intelleguntur:
minaces et periculosae habentur istae beluae pristina aetate exortae.
quam beluam si fortis adulescens vincit, nonne quodammodo pristinam aetatem suam, aetatem suam puerilem, in dracone superando relinquit?
nonne in dracone superando etiam angores ac pavores suos superat? quos nisi superaverit, in adolescendo non proficiet. ergo sub specie draconis omnia illa habenda sunt, quae adulescentem in adolescendo impediant. quin etiam ipsa mater, ut C.G. Iung edocuit, sub specie draconis occultari potest: nam archetypus "matris malignae" variis formis ac modis nobis occurrit.
valete.

[Christophorus]

Salvete, Martialis et Tiberis.
Gratias vobis ago pro responsis vestris.
Causas memorabiles affertis, cum de psycolgiae scientia dicitis.
Hac ratione etiam utebantur viri illustres (veluti - ut puto - Bruno Bettelheim), qui exquirebant doctrinas fabulis - exempli gratia a fratribus Grimm - scriptis insertas.
Recte dicitis archetyporum fundamenta esse cognitiones omnium fere hominum, qui parentes vident vel pueritiam post se relinquere.

Sed una res mea sententia mirabilis est: Cur dracones
Chinae eis Europae tam similes sunt? Casu? Quid potest esse exemplum draconis? Parens non potest... ut opinor. Eventus iuventutis?
Scio me nescire.
Valete

[Martialis]

Martialis Christophoro Tiberique salutem

Dracones - ut illae beluae artificiales, quae pelliculis SF appellatis finguntur et de aethere distantissimo provenire dicuntur - archetypos esse existimo.

Dracones pelliculis ficti sunt simillimi animalibus pusillis re vera in terra repentibus, sed ad magnitudinem insuetam amplificatis.
Varia signa faciei habitusque eorum id indicunt, velut rictus horridus, cutis comata, corpus tentaculis vel multitudine crurum praeditum, oculi foedi et ingentes praeter naturam, cauda colubris, venenum quale dipsas fundit, postremo malevolentia sine remedio. Ex variis animalibus veris velut serpente, musca, aranea, scorpione, lacerta permixte compositi illi dracones ficti videntur. Profecto haec genera bestiarum, quamvis parvularum, hominibus damno esse possunt.

De draconibus populorum qui ad orientem spectant paucissima cognovi. Tantum terrorem inducere neque videntur neque iubentur quantum illi artificiales pelliculorum, quos supra memoravi. At certe habitum periculosum ostendunt, cum homines eos in viis prae se ferunt celebrandi causa.

Vale

[Christophorus]

Salve, Martialis..
gratias tibi ago iterum.

Recte meritoque affers scientiam biologiae.
Scilicet multa animalia re vera in terra repentia quasi dracones sunt.

sed certe in fabulis saepe serpens ingens invenitur, quae draconi cognata est...
et verbo "draco" lingua Latina etiam serpentem siginficat...
et lingua Latina medii vel recentioris aevi eo verbo etiam diabolum significat

vale