scolarius vagrans

[Scolarius vagrans]

Salvete !

Marcus Cornatus nomen mihi est et scolarius vagrans sum. Per agros Decumatos ambulare solo discipulos meos et docens et delectans. De Lauriaco sum, urbs non procul Augusta Raurica in promontorio Silvae Negrae. Et iuvenes et adultes Latine legere, scribere et etiam loqui doco sed etiam linguas alias doceo, linguam Germanicam, Anglicam et Cambricam. Mihi iuvat auctores "classicos" legere sed etiam scriptores mediaevales et praesertim insularios: Geoffrey of Monmouth: Historia Regum Britanniae, Giraldus Cambrensis: Itinerarium Cambriae et NAvigatio Sancti Brendani. Sed non satis est Latine legere solum, melius valet Latinum uti quoque !

[Ketelhohn]

Utere et ablativo casu!

[Martialis]

Salve, mi Marce, scolari vagabunde!

Longum iter fecisti de insula ad occidentem spectante ad montem Abnobam.
Verissime dixisti usum sermonis Latini rectum omnibus conducere.
Spero fore ut quod doceas bene eveniat.

Cura ut valeas.

Martialis

[KaIanus]

Salve,
Martinus mihi nomen est. Ingeniter mihi iuvat alios homines latine loqui et (hic) latine scribere . Hos seniores homines solos esse constat. Cupio eum mutaturus esse...

va-le-te

[Gast]

id mutaturum esse cupio

[Narcissus]

Visne dicere me hominem seniorem esse? Undeviginti annos natus sum!

[Christophorus]

id mutaturum esse cupio

haec sententia, quae sit correctio sententiae alterius, recta non esse mihi videtur ....

[Narcissus]

correctio: id mutaturus sum
aut: id mutare cupio