de fabellis adventiciis convertendis

[Tiberis]

salvete!
diebus festis nativitatis Christi appropinquantibus res ipsa videtur hortari, ut noctibus longioribus usi ,sicuti solebamus superioribus annis, aliquantulum temporis insumamus in iis fabellis convertendis, quae aut ad adventum aut ad nativitatem ipsam spectant.
ad quam consuetudinem retinendam vos adeo, spectatissimi sodales !
nam cum Lordulo nostro, quo auctore haec propono, de ratione agendi ita mihi convenit, ut hoc anno plures quam antea certamini nostro interesse deberent. cuius quisquis particeps vult fieri, unam sibi e fabulis in pagina infra scripta propositis eligito eiusque titulum nobis nuntiato ad Nonas Decembres. videndum est, ne nimis longa sit fabula a vobis electa, ne animus languescat in ea convertenda.
agitedum, sodales, nolite dubitare hunc subire laborem, si modo laborem eum possumus appellare.
valete.
ecce inscriptio interretialis paginae supra dictae:[url]http://www.weihnachtsstadt.de/Geschichten/Geschichtenstart.htm
[/url]

[Lord Piergeiron]

Fiat, mi Tiberis.

In Nomine Christi. Amen.

-Lord-.

[Lord Piergeiron]

Salvete, amici !

Selegi haec:

http://www.weihnachtsstadt.de/Gedichte/ ... hnacht.htm

Forma libri translati erit: Distychon.

Valete - Lord.

[Tiberis]

iterum salvete ;
hoc est, quod mihi dignum videtur,quod in Latinum convertatur:
http://www.weihnachtsstadt.de/Geschichten/klassische_Geschichten/Das_Weihnachtslicht.htm
tamen ego,etsi Lordulus versus se compositurum pollicetur , verbis solutis utar; qui modus conversionis orationi prorsae magis convenire videtur.
valete - et intereste !!
Tiberis

[Martialis]

Mi Tiberis, in animo habeo convertere hoc qualecumque carminis, immo vero perfeci opus pusillum:

http://www.weihnachtsstadt.de/Gedichte/ ... hnacht.htm

Me certiorem facias quomodo quandove textum accipere velis.

[Tiberis]

salvete!
urgente tempore ipse initium faciam . ecce prima pars eius fabellae, quam modo in Latinum converti.
De lumine natalicio
Tempore vespertino die quodam decennio nono, festo nativitatis iam appropinquante, Christus puerulus statuit diem nativitatis suae iterum in terris agere.
Diu enim afuit , nam iter terrenum, cum esset longum ac molestum, nemo fere fecit nonnullis angelis exceptis; qui , cum scriberent annales terrae, ibi interdum circumspicere debebant.
Unus autem quotannis eo proficiscebatur Sanctus Nicolaus. Cui vero non iam multa erant facienda, cum raro iam fieret, ut pueri in eum crederent. Quibus pueris magnam dedit operam; qui enim fuerunt, cur speraret pacem in terris.
Christus puerulus fabulas tristes vix potuit credere, quas Sanctus Nicolaus narravisset, quippe qui fuisset provectae iam aetatis . etiam annales ab angelis scriptos non pro vero habuit: quia isti angeli semper cuncta verbis exasperarent, se ipsum res cognoscere velle.
Ita accidit,ut Christus puerulus hora diei nativitatis matutina in terram adveniret. Perterritus quidem fuit hominibus emendi cupidissimis, cantibus nataliciis de megaphonis frementibus, vultibus intentis atque agitatis ; tanta prorsus erat confusio, quanta antea numquam fuerat.
Mulierem quandam iuvenem dicentem se negotiis istis nataliciis enervari seque sperare fore,ut tumultus iste mox praeteriret, Christus puerulus attento animo auscultavit.
« Sic res se habeat ; », Christus puerulus secum cogitavit, «homines nativitatem quasi simulantes sensum eius proprium iam pridem non cognoscunt. »

(reliqua sequentur)

[Tiberis]

omnibus, qui certaminis nostri natalicii participes sunt, haec proponere ausim: primum suam quisque fabellam (sive carmen) conficito, deinde ceteri de ea conversa disserunto ! ceterum de ratione recensendi aut iudicandi nobis erit cogitandum. utrum omnes lectores admittantur ad suffragandum, cui quisque conversioni plus faveat,
an nullis liceat suffragari nisi participibus ipsis, quaerendum est.
mihi, quaeso, respondete, quid de hac re censeatis!

ecce pars altera fabellae,quae inscripta est "de lumine natalicio" :
haud aliter vesperi in familiis : cito in ecclesiam, quo convenire die nativitatis scilicet oportet, cito domum, ne cena frigescat; catillo nondum exhausto pueruli iam quiritant dona sua poscentes, quae satis diu iam exspectant. Exspectate paulisper .. ecce !
Christo puerulo lacrimae oboriuntur. Nam diu abhinc tam tristis non erat. Aliquid ei faciendum erat, quo hominibus verum gaudium redderetur.
Ecce, ei venit in mentem se lumen suum natalicium adhuc secum habere ! quo lumine in caelo angelos parvulos consolari solebat, qui de nube sua deciderant, aut omnes , qui tristi animo erant. Nonne id lumen in terra quoque similia efficiet ? ergo Christus puerulus lumen natalicium cito de sinu depromptum in unamquemque domum diffudit nulla neglecta.
Repente silentio ubique facto corda hominum calefiebant: quem animi affectum ii, qui adulta iam aetate fuerunt, primo arcebant, cum eum aut ignorarent aut obliti essent.
At liberi statim parati erant ad talem affectum admittendum, quo nihil umquam fuerat pulchrius in vita eorum.
Veteres autem leniter arriserunt; ita enim fuit: festo nativitatis mirum arcanum redditum est, quod per annos paulatim perierat.
Tum Christus puerulus dicens “ ne iterum tale fiat!” providus multum luminis natalicii in terra reliquit, antequam rursus domum profectus est. Hoc lumine praecipuo omnis fulget candela , cum domos et animos hominum non modo pace et amore, sed etiam tranquillitate ac meditatione afficit.
Tum Sanctus Nicolaus benevole murmurans, cum Christum puerulum redeuntem accepit, « tu quidem hominibus », inquit, « pulcherrimum donum dedisti : gaudium. »
Sic locutus rediit ad officinam suam nataliciam.



valete!

[Tiberis]

Tiberis omnibus sodalibus, imprimis Lord(ulo) Martiali Ketelhohn p.s.d.
paucissimis diebus ante nativitatem restantibus , cum suum quisque in Latinum iam converterit, denuo vos adire velim rogaturus, ut , quam rationem maxime idoneam putatis ad opuscula nostra recensenda, quam primum proponatis.
nam, ut res se habet, spes vana mihi esse videtur plures praeter nos fore, qui huius "certaminis" participes fiant.
quid ergo? cum conversiones nostrae dignissimae mihi videntur non modo quae legantur sed etiam quae recenseantur, ego proponere velim, ut suas quisque recensiones , quae pertinent ad conversiones a ceteris factas, nobis exponat; deinde, quanti quamque aestimaverit conversionem, certo punctorum (aut stellarum) numero significet, ut puta tribus punctis, si praestantissima ei visa sit etc.
quid de hoc censetis?
urgente tempore ut quam primum respondeatis, a vobis peto.
valete.

[Martialis]

Martialis Tiberi salutem dicit

Equidem ignoro cur punctos vel stellas cuiusdam generis attribuere velle debeamus. Num ordinem ingeniorum constituemus?

Deinde perdifficile et dubium aestimo diiudicare, qua re inter vastum numerum rerum fabella vel carmen quodque praestet aliis.

Immo vero proponam hoc, ut quid quisque sentiat in legendo, scribendo hic publicet, primum de fabella vel carmine ipso, deinde de conversione.

[Lord Piergeiron]

Salvete .

Assentior, et..cogitatio bona a te, mi Martialis, proposita est. Sed facultatem fabellam vel carmen scribendi ulli dare debeamus usque ad Diem Christi Nati.

Ergo exspectemus omnes volentes. Dein de affectibus, effectibus et cogitationibus nostris scribamus.

quid de hoc ?

valete, Lord.

[Martialis]

Hmm iubesne omnes, qui participare velint, Latine scribere?

Equidem aestimo plures participaturos esse, si liceat quemque et sua, id est Germanica, lingua uti.