de carminibus adventiciis convertendis

[Lord Piergeiron]

Arnoldi Kirchneri

De Diebus Festis Christi Nati (Cum) Sine Amicis Actis

Fabula, Translata A Lordo in tou distichou Formam Latinam Spondiaco Quater Utente.

http://www.weihnachtsstadt.de/Gedichte/ ... hnacht.htm

***
Praefatio :
« Unica res constat : Lordus alumnus erat. »
***

Est anni senior, cui coma est inveterata,
tempore adventus spe vetulus periens :

Proles ipse suos cupidus vetus ille videndi.
Tranquilla casa tunc socios vetula

Vult vir avere: nepotem, natam, denique prolem
Optat adesse: diu destituunt avulum,

Vixque parati sunt iunctim festos celebrare.
Parvi cachinnum desiderat pueri

Arridentis : Eo contentus canulus esset,
Guttum desiderans – luminis aura foras

Mittitur - et tum canus guttis delectetur.
Eheu ! Nam scriptis facta futura datis :

***
“Tanti longum non est nobis iter, ratione
Nostra. Felix sis, festumque perficias !
Johannes habeat nunc virgam, ut ea vapuletur,
Crebro, turbator, nos fatigans, catulus
Non parens nostris verbis patientibus actis.”
***

Octavam clamat gnomon sub vesperum illud
Horam - sermonem filius hunc habuit:

“Quid de avo ? Nil certe illi delectans mentem !
Vespere sic nemo visere vult vetulum

Carum, dilectum: num destituemini quando ?”
Adspicit –en- matrem tunc ideo genitor.

Annuens surgit tum mater: filius ,ecce,
Percipit ex verbis iussa paterna data:

”Anser nunc mensam vetuli quidem ornet, et esset
Non vetus invitus dulciculis alitus.

Ut, dico, tanti sit iter, illuc via, nobis !”
Auribus audit vir malleoli sonitus :

‘Estne id verum ? -Annon… ?!- CUM, non SINE esse sodale !?’
Hoc parat arborem. Sed – sub ea, quid id est ?

Nunc puer ex praesaepi, sero, nictat Christus,
Arridens laetos, -en-, amicos et avum.


- Lordus-

[Martialis]

Hoc carmen pusillum converti neglectis omnibus modis antiquorum.
Legas pede tellurem pulsante, ut ait Horatius, atque animo hilari sicut per iocum seditionem quandam moliaris.


De vigilia natalicia vigilum

Sonús sollémnis résonát,
tíntinnát suávis,

Nix nátalíciá volát -
Vígilés invádunt.

Praepótens únus ímperát,
út praebérem chártam.

«O vígil, víni cýathí
séx non nócuérunt! »

Salütem hóminúm cantát
chórus ángelórum.

Chartám reddí vigíl vetát.
Cárrus rélinquátur!

Quod fábulá pronúntiát,
aúdité porténtum:

Vigíles nóbis áderúnt -
nátalé torméntum!


(Michael Jakobs)

[Ketelhohn]

http://www.weihnachtsstadt.de/gedichte/ ... imlich.htm

ardor adopertus jam | orbem est tacturus
aster nocti oritur | tempus impleturus
magis persis clausus est | quæstionum gurus
angelus provideat | ipsis nuntiaturus

in caulis pastoribus | non est cella et lumen
sed ne timueritis | veniet documen
nasciturus puer est | cœlorum columen
bovis in præsepio | salutis statumen