von Tiberis » Mo 26. Jan 2009, 23:48
Salve, mi Conse !
equidem pro certo habui rectam me invenisse solutionem, ut quae de quaestione tua plane congrueret. utcumque - gaudeo responso meo abs te probato.
ceterum operae pretium est legere illam fabellam Iosephi Tomasi di Lampedusa, quae est de senatore quodam vetere e Sicilia orto, qui antea litteras Graecas in universitate docuerat. qui , cum in cafeo quodam Taurinensi adulescentem quendam Siculum cognovisset, haec de vita sua ei narravit: se quondam, cum professoris munus peteret Cataniaeque versaretur, tempus aestivum in litore egisse, ubi studiis se dare et magna voce versus Graecos declamare soleret. ibi virginem sibi apparuisse forma Sirenae similem; cuius naturam parte divinam, parte feram sibi visam. quid plura? utrumque amore alterius esse captum, amoreque coniunctos se aestatem egisse sermone Graeco colloquentes. aestate exeunte ramo coralliorum dato eam dixisse se ad suos reverti debere, qui iam se vocarent.
proximo die senator ad iter maritimum est profectus. at adulescenti illi paulo post nuntiatum est eum de nave cecidisse aquisque submersum esse; eos, qui auxilio arcessiti essent, corpus nusquam invenire potuisse. tunc in mentem ei veniebant verba quaedam senatoris , qui narraverat Sirenam sibi dixisse haec: "si quando vitae te taedebit, satis habebis, si mari incumbens me vocaveris."
optime vale !
ego sum medio quem flumine cernis,
stringentem ripas et pinguia culta secantem,
caeruleus Thybris, caelo gratissimus amnis