aenigmata

[consus]

tiberi amico suo litterarum peritissimo s. d. consus.

gratulor tibi de iucundissimo hoc aenigmate proposito. iuuit solvere, mi tiberis. fabulae titulus est „medicus rusticus“*); composita est a francisco kafka scriptore pragensi.

optime uale.
............................
*) ecce locus ille in lingua theodisca descriptus (Kafka, Ein Landarzt):

"... einen Wagen hatte ich, leicht, großräderig, ganz wie er für unsere Landstraßen taugt; in den Pelz gepackt, die Instrumententasche in der Hand, stand ich reisefertig schon auf dem Hofe; aber das Pferd fehlte, das Pferd. Mein eigenes Pferd war in der letzten Nacht, infolge der Überanstrengung in diesem eisigen Winter, verendet; mein Dienstmädchen lief jetzt im Dorf umher, um ein Pferd geliehen zu bekommen; aber es war aussichtslos, ich wußte es, und immer mehr vom Schnee überhäuft, immer unbeweglicher werdend, stand ich zwecklos da..."

[consus]

Salvete, amici!

Tiberis hodie scripsit:

timeo,ne Consus nomen patriae suae non prodat. qua in re simillimus est equiti Lohengrin, qui Elsae auxilium a se petenti hanc posuit legem: "numquam ex me quaeras neve id cures, unde huc advectus sim quidque mihi sit nomen et genus."

Nolite timere, amici optimi, ne cantem „In peregrinis nulli attingenda / Est arx, qui mons salvatus dicitur, / In media stat aedes reverenda, / Qua pretiosius nihil cernitur...“*); neque enim nomen mihi est Lohengrin. Sed „Siegfried“ notus est omnibus Wagnerianis. Quamvis minime „Sîvrît“ appeller, tamen lectis versibus 20ss. eius carminis, quod inscribitur „Der Nibelunge Not“, facile regionem inter Mosam et Rhenum positam, quam incolo, reperietis.

Romule optime: Winterthur Latine?

Curate, ut felicissime valeatis.

...............
*) F.K. Hultgren, Dt. Dichtungen in lat. Gewande, Lpzg 1907, p. 144.

[Romulus]

Urbs lingua latina Vitudurum appellari solet. Compluribus autem in locis ei nomen Vitodurum esse constat. (Amo constructiones infinitivi utendi.)

Vale, optime amice consus.

[consus]

Consus et Romulo amico Helvetio et Tiberi amico Austriaco s.p.d.

"Consus, Consi m."

Quod vero ad nomen Consi attinet, lege quaeso, Romule optime, quid d. 30 m. Iul. a.c. scripserim in hoc foro (thema „in forum me ipse introduco“).

Ceterum vos animadvertisse suspicor me , in „mesopotamia“, ut ita dicam, vivere, id est in regione inter fluvios Mosam et Rhenum posita, cuius regionis etiam Tacitus mentionem facit in Historiarum libris: haud procul a Gelduba (Tac. hist. 4, 26).

Curate, ut valeatis.

[consus]

Ecce novum aenigma, amici carissimi, idque sane lepidum:

R designat bestiam,
R caeleste donum,
D sponsae pecuniam,
E praecedit thronum
Phoebi, C est medium
Falces acuendi,
M designat habitum
Hominum vivendi.

[Christophorus]

haud facile est

[romane]

....dos .... mantum ...

[Tiberis]

Tiberis Conso suo sal.
in huius aenigmatis prima parte errorem latere suspicor: primam enim litteram "bestiae" quaesitae B (non R) esse opinor.
nam unumquodque verbum ex tribus litteris constat pariter cadentibus:
primum verbum est BOS (si modo bovem possumus bestiam appellare );
alterum ROS, deinde EOS, COS, MOS.

optime vale !

[consus]

Consus Tiberi suo s.p.d.

Ignosce quaeso neglegentiae meae! Ita est, ut callidissime suspicatus es. Ceterum gratulor tibi de aenigmate perfecte soluto. (bestia = animal ratione carens)

Bene vale.

[consus]

Salvete, amici!

Nuper legi haec disticha, quibus continetur aenigma sane lepidum:

Evolat huc animus, quotiens versamur in urbe.
Adlectus larido, ne capiare, time!
Orat dum populus, divinum effundit odorem.
Reges qui pascit, pascitur ipse luto.

Quattuor latent in his versibus substantiva. Quis vestrum ea investigabit?

[Tiberis]

Tiberis Conso aenigmatum amantissimo sal.

iterum verba quaesita trinis ex litteris constare videntur;
nam animus noster , cum in urbe versamur, nonne saepe RUS evolat ?
nonne FUR timet , ne capiatur , cum laridum arripere vult?
nonne TUS divinum illum odorem effundit in ecclesia?
postremo: nonne SUS luto pascitur, cum etiam reges carne eius vescantur?

nonne perfecte solvi hoc quoque aenigma?

optime vale !!

[consus]

Tiberim sodalem suum aenigmatum solvendorum studiosissimum amantissime salutat Consus.

Scribis, optime mi amice:

nonne FUR timet , ne capiatur , cum laridum arripere vult?

Perfecte quidem solvisti aenigma, sed – pace tua dixerim – perfectius fieri poterat! Quid ita?

Furem, nisi vacuus ei venter crepitet , larido allici nego... Praetera rūs - ...

Feliciter!

[Tiberis]

Tiberis Conso suo sal.
o me caecitate afflictum , qui MURIS immemor fuerim,
quippe quem laridi cupidissimum esse constet!
iam mirabar verbum furis ad cetera (in -us cadentia) parum convenire...

vale !

[consus]

Parturiebat aenigma, et ecce obstetricante te, optime Tiberis, natus est ridiculus mus.

[consus]

Ecce carmen Damiani Benessae Rhacusei (Damjan Beneša, 1477-1539):

***********
Stant gemini in nodum conexis orbibus angues
et spiris obeunt pignora bina, patrem.
Effinxit verum ars in marmore pectus et iras
atque animos motus iussit habere suos.
Occidit hic: mortis quam verus pallor in ore!
Inque pater surdo marmore vera dolet.
Alter et attonitus pavet ipsum marmor in angue
suntque minae verae, verus et ipse pavor.
Hactenus hoc latuit Rhodiorum gloria marmor:
quaeque dies pressit, ipsa reduxit opus.
************

Quod opus, amici?