aenigmata

[Christophorus]

Ita est, Marce! Gratulor!

[marcus03]

Novum propono aenigma:

Gravissimum esse soleo. Pervetus fieri possum. Fortasse illud sum, quo maius natu nihil fieri posse dicatur.
Tempus erat, quo immortalis res putabar. Cum mortuum ero, nihil mei restabit nisi "undae longissimae".
Quid sum? Quomodo nascor? An fiam, quod sum, ex eo pendet, quantum ponderis mihi antea fuerit.

[consus]

Quamvis parum ego peritus sim astronomicorum, tamen hoc ausim ad te, o Marce, scribere:
Aenigma puto esse de stella vel potius de supernova quae vocatur, qua displosa illae in mundi spatio efficiuntur „undae longissimae“.
Gignitur stella ex nube hydrogenio et pulvere composita quae immanissimo temporis spatio magis magisque adeo contrahitur ut globus fiat.
Erranti mihi quaeso ignosce!

[marcus03]

Supernovas non dico, sed id, quod eas saepe sequi solet et pergrave redditur.
A solutione ergo paulum tantum abes. "undae" significant quandam radiationem, quae orietur, cum id, quod quaero, ingenti numero annorum post dissolutum erit.

[consus]

O me ineruditum qui nesciam quid in immenso illo cosmi fiat spatio! Dubitatione distractus nunc cogito de gurgite qui dicitur atro... Videtur nihil restare nisi hastae abiectio.

[marcus03]

Illum quidem gurgitem dixi.
Mihi erat persuasi aenigma abs te sine ulla mora solutum iri secundo conatu.

Isto gurgite, quorum unus et media in galaxia nostra esse dicitur, adhuc non devoratus aenigma proponas novum.

[consus]

Maximam hercle, optime marce, mihi attulisti levationem. Propediem Sphinx cisrhenana vocem attollet.

[consus]

Amicis suis illustrissimis sal.

Ingens exhaustis quondam legionibus imber

Opportunus erat: lympha refecit eas.

Acribus ipse vides oculis mirabile factum:

Monstrat enim hanc pluviam marmor in urbe tibi.

Quod mirabile factum? Quae imago marmorea?

[Tiberis]

Conso suo sal.

anno CLXXI Marco Aurelio cum Quadis bellum gerente imber repentinus Romanis saluti fuisse dicitur. quae res in columna Marci Aurelii conspicitur: https://de.wikipedia.org/wiki/Legio_XII_Fulminata#/media/File:Miracolo_della_Pioggia.JPG

[consus]

Roma tibi, Tiberis, nota est atque illa columna.

Re bene detecta te vocat ordo fori.

[Tiberis]

Ecce quattuor viri hisce nominibus: ALBVS, RVBER, VIRIDIS, CAERVLEVS.
Quorum quisque camisia indutus est, sed ita, ut color camisiae a nomine differat. deinde colores ad domum quoque pertinent, quam quisque possidet, sed etiam color domus non idem est atque color nominis vel camisiae.
Vir, cui nomen ALBVS, eum, qui camisia viridi indutus est, sic alloquitur: "Domus tua", inquit, " eodem colore est ac camisia mea."
quod cum is quoque audiret, qui domum possidet caeruleam: "Hercle!" inquit, "ita est, ut dicis."
Quam quisque habet camisiam? quam domum?

[Christophorus]

Spero me solutionem invenisse:

Domino Albo sunt camisia rubra et domus viridis.
Domino Rubro sunt camisia alba et domus caerulea.
Domino Viridi sunt camisia caerulea et domus alba.
Domino Caeruleo sunt camisia viridis et domus rubra.

[Tiberis]

Perfecte rem solvisti, gratulor!

[Christophorus]

Sed tota capitis excruciandi hora mihi - multa sane nocte - opus fuit.

Nunc autem novum:

Quaeruntur quattuor verba. Quattuor litteras habent.

Duo verba nomina geographica sunt, quae una solum littera differunt.
Primum oppidum et patria cibi quasi aurei est. Secundum civitatem terramque perveterem significat.

Ordine amborum verborum tota conversa habemus duo verba Theodisca.
Primum plurimis non placet, quia animal foedum est.
Secundum plurimis placet, quia decoris est (et originis Latinae vel Romanicae est).

[consus]

Consus CHRISTOPHORO aenigmatistae ingeniosissimo sal.
Nisi summo ducor errore, te cogitare puto de oppido Batavo EDAM et de pervetere terra et civitate EDOM. Sequitur ut his nominibus quasi speculo repercussis duo efficiantur verba MADE et MODE.