De Christianis in Turcia crudeliter interfectis

[consus]

Die Mercurii Malatyae in municipio Turcico sceleratissimi zelotae Mahometani, adulescentes omni diritate deterrimi, tres viros Christianos crudelissime iugulaverunt: Christianis, cum Turciae periculum intenderent, parcendum esse negabant. Sunt etiam quidam rei publicae Turcicae rectores, qui populares Christianos patriae proditores publice appellent. Quod vehementer doleo. Qua de causa in hac sum sententia: Res publica Turcica, antequam Christianis libera atque absoluta religionis suae colendae facultas, idque sine ulla exceptione, data erit, in Communitatem Europaeam asciscenda non est.

[Apollonios]

ex corde consentio, o conse mi!
paulo ante, tribunal Turcicam iudicavit ut denique liceat appellare iniuriam illum homicidium ad Armenios. ante illum iudicium talis prædicatio vocabatur offensa Turciæ! existimavi ut cum iudicio iusto et serotino Res Publica Turcica iter profecta est quod finiverit in iusta acceptatione in Communitatem Europæam.
hodie non puto Turciam sociam desiderabilem esse.