Litus et unda procul, procul otia commoda iam sunt
nec prope aquam positum corpus arena fouet.
Cur litus uacuum est? Cur deserta insula Graeca est
fidisque hospitibus parua taberna caret?
Paucique accipiunt tua carmina, rauca cicada,
nec pinus patulae quaeritur umbra tuae.
Te petit undisonum nullus, Benace, uiator
aut Adriae fluctus Pannoniaeue lacus.
Rana loquax maneat; sunt stagna natantibus orba,
ut requiete frui piscis anasque queant.
Gauia nunc gaudet, gaudet nunc cancer in algis,
quod sua transgresso nemine regna tenet.
Quis dubitare potest, feruens quin fugerit aestas?
Aestatem referunt somnia sola mihi.