Roberti Walser "de nocte sancta"

Quo in foro Latine colloquamur!

Moderatoren: Zythophilus, marcus03, Tiberis, ille ego qui, consus, e-latein: Team

Roberti Walser "de nocte sancta"

Beitragvon Tiberis » Mi 19. Dez 2007, 01:40

Tiberis cunctis amicis suis s.d.p.

ecce fabella natalicia, quam Apollonius noster nobis convertendam dedit:
Weihnacht

Unsere Stadt ist besonders deshalb so schön, weil sie so nah am bewaldeten Berg liegt. Ich bin heute gegen den Abend rasch in den Wald hinaufgegangen, wo mir drei richtige Wald- und Weihnachtsmänner mit Tannenbäumen auf den Schultern begegneten. Ich möchte ihnen um keinen Preis nicht begegnet sein. Schon von weitem hörte ich ihre Stimmen durch den abendlichen winterlichen Wald hallen. Wie urtümlich sahen sie mit ihren Bärten und schwärzlichen Gesichtern aus.
Ich kam dann in die Stadt hinunter, die so eng am Berg liegt, daß man sie fast eine Wald- und Bergstadt nennen möchte. So aus dem stillen, dunklen, weiten Naturwald herauszukommen, auf abstürzendem, felsigem Weg, und nachher über die Treppen hinab, gleich in die Stadt hinein, so warm, so nah, so unvermittelt, wie ist das schön, wie ist das so herzerfrischend. Ich kann mir Natur und Stadt nirgends so lieblich verknüpft und verbunden vorstellen, wie sie es bei uns sind. Und ist man dann in der Stadt, wie wird man von den Häusern gleich so heimelig umschlossen. Man geht wie in einer Burg, wo alles eng und nah beieinander ist, das Rathaus mit dem Rathausplatz, die Ober- und Untergasse und die hochaufragende gute alte Kirche, und rings herum kleinere Nebengassen mit dunkleren Ecken und Winkeln. Und dann so die netten, freundlichen Gestalten, die ruhigen Gesichter. Hellere und dunklere Gestalten, helle und dunkle Stellen. Da gehst du über einen altertümlichen Platz, ehemaligen Festungsgraben, der ganz traumhaft still und schön und ruhig ist, da und dort ein Dach, ein kühner Giebel, eine Laterne oder ein uralter Festungsturm.
Und die Winternacht dazu so sanft, mit so dunkeln, guten, stillen, ehrlichen Augen. Und dazu der alte, ewig schöne Gedanke, daß jetzt bald Weihnacht sein wird und sein soll in diesen Mauern, wo auf alle Gemüter und in alle Menschenherzen ein so eigentümlich-süßes, schwer und leichtes Gewicht fällt, wo jedes Auge seinen Weihnachtsbaum und seine Weihnachtskerze sieht, wo es in allen engen und breiten Straßen nach Frieden, nach lieblichem Verzeihen und nach allen schönen, innigen Versöhungen tönt und duftet. O wie schön, wie großäugig-sanft und wie weich ist unsere Stadt um diese stille Winterszeit, um die stille Abendzeit, um diese süße, stille, liebe Weihnachtszeit. Alle Schaufenster sind voll der hübschesten Sachen. Man sieht von der Straße her den Metzger im Metzgerladen, den Bäcker im Bäckerladen, den Milchhändler im Milchladen stehen. Alle Läden strahlen, ganz besonders die Spielwarenläden, die den Kindern in die Herzen reden. Ich kam heute abend, wie gesagt, aus dem Walde in die Stadt herab und war ganz verliebt in sie, ganz entzückt von ihr.

feliciter! :D
ego sum medio quem flumine cernis,
stringentem ripas et pinguia culta secantem,
caeruleus Thybris, caelo gratissimus amnis
Benutzeravatar
Tiberis
Pater patriae
 
Beiträge: 11895
Registriert: Mi 25. Dez 2002, 20:03
Wohnort: Styria

Beitragvon Apollonios » Sa 22. Dez 2007, 16:24

ecce conatum meum translationis:

oppidum nostrum pulcherrimum est præcipue quam ob causam quod maxime monti silvestri propinquum situm. hodie ad vesperum cito ascendi in silvam, ubi obviam mihi tres veniunt veri papades natalicii, papades silvestres, ferentes super umeros abietes. obviam eis ventus esse nullo modo omisisse vellem. iam longinquas voces audivi suas vespertinam silvam hiemalem personare. quam sinceri apparebant barbis vultibusque aquilis.
tum in oppidum descendi iacentem tam prope adiunctum monti quam propemodum silvestrem et montanum appelletur. tale adventus e tacita obscura silva lata naturali, deicientam per viam saxosam, atque postea descendens per scalas, subito in oppidum, tam caldum, tam vicinum, tam proximam, quam est pulchrum, quam est lætificans. numquam imaginari naturam oppidumque possum tam amœne innextum et coniunctum quam apud nos. perventus oppidum quam statim est domibus tam molliter circumdatur. quasi in arce commeatur ubi omnia anguste sunt iuncta, prytaneum cum foro, vicus plateaque atque bona ecclesia vetusta, alte excelsa, et circa angiportula parvula multis cum obscuris angulis. tum ecce nitides figuras adfabilesque, vultus placatos. candidiores figuras obscurioresque, candidi loci obscurique. Nunc transgrederis forum priscum, pristinam fossam castri, nunc vere tacitum et placidum et pulchrum, ut somnium, hic et illic tectum, columen audax, laterna vel turris vetusta.
huc evenit nox hiemalis tam dulcis, cum oculis tam pullis, tam bonis, tam placidis integresque, et vetus cogitatum sempiterne pulchrum ut mox dies Natalis veniet, venienda est in his muris, quando in omnia pectora corda omniaque hominum ruit libramentum tam peculiare dulceque, tam grave leveque, quando omnes oculi vident suum arborem Natalis et Natalis candelam suam, quando in omnibus viis angustis latisque sonat et fragrat pace, amœna remissione et omnibus pulchris reconciliationibus summis. o quam pulchrum, quam mite spectans magnis oculis et quam molle est oppidum nostrum in hoc tempore silente hiemali, in hoc tempore silente vespertino, in hoc tempore dulce, silente, dilecte Natalis.
omnes institoriorum fenestræ plenæ sunt rerum pulchellissimorum. videtur e via lanium stantem in laniena, pistorem in pistrina, tabernarium lactis in lactis taberna. tabernæ omnes resplendent, imprimis lusuum tabernæ loquentes ad corda puerorum. illo vespere descendi, ut dixi, e silva in oppidum et totus eo fui incensus, totus eo elatus.
וָאֹמַר מִי־יִתֶּן־לִּי אֵבֶר כַּיּוֹנָה אָעוּפָה וְאֶשְׁכֹּנָה ׃
et dixi quis dabit mihi pinnas columbae ut volem et requiescam
ps. 55,7
Benutzeravatar
Apollonios
Dictator
 
Beiträge: 1395
Registriert: Mi 28. Feb 2007, 18:34
Wohnort: Berolinum

Beitragvon Tiberis » Sa 22. Dez 2007, 22:13

optime, mi Apolloni ! :)

interdum meam quoque translationem confeci. ecce:

Roberti Walser "de nocte sancta"

Oppidum nostrum quanta est pulchritudine, praecipue cum prope silvam montanam situm sit ! in quam cum hodie sub vesperum cito pede ascendissem, ecce mihi obviam venerunt tres senes vere silvestres et natalicii, abietes umeris ferentes, - nullo pacto vellem accidisse, ut non in eos inciderem - , quorum voces, quibus silva vespertina atque hiberna personabat, iam procul audivi. barbae eorum oraque fusca speciem priscam ac rudem praebebant.
deinde in oppidum descendi, quod monti ita adiacet, ut prorsus silvestre aut montanum oppidum appellari possit. egressus silva quieta et obscura et ampla cum tramite praecipite et saxeo, deinde per scalas in medium oppidum descenderis - quam est pulchrum, quam est iucundum ! nusquam equidem oppidum ruri tam amoene conexum et coniunctum fingere possum quam hic apud nos. denique cum in oppido ipso fueris, quam familiariter domus te protinus circumdabunt ! nam ambulas velut in arce, in qua omnia arta angustaque sunt: curia cum foro curiali, vicus superior inferiorque, vetusta et procera aedes sacra semitis angustioribus obscurioribusque circumdata ; deinde ecce figurae humanae benignae atque bonae, ecce ora tranquilla , ecce figurae et loci dilucidiores atque obscuriores !
tum ambulas per forum priscum, per fossam pristinae munitionis miro modo tranquillam ; hic tectum aliquod cernitur aut fastigium audax, illic aliqua aut lanterna aut turris vetusta.

adde noctem hibernam tam placidam cum oculis suis tam fuscis,tam bonis, tam tranquillis, tam sinceris.adde memoriam antiquissimae et iucundissimae rei : scilicet fore, ut nox sancta brevi fiat , brevi fieri debeat in his moenibus, ubi suam quique oculus arborem nataliciam, suam quique candelam nataliciam videbit, ubi unaquaeque via, sive angusta sive lata, et pacem et veniam gratam et animos placidissime coniunctos veluti sonat et exhalat.
quam pulchrum, quam mite, quam molle est oppidum nostrum hoc tempore hiemali, hoc vespero quieto, hoc dulcissimo et quietissimo et gratissimo tempore noctis sanctae ! in cunctis tabernis res bellissimae exhibentur. a via cernis lanionem in taberna laniaria, pistorem in taberna pistoria, lactarium in taberna lactaria stantem. cunctae tabernae fulgent, praeter ceteras tabernas eae , quae , cum in iis oblectamenta puerorum veneant, animos eorum affantur.
cum hodie vesperi, ut dixi, de silva in oppidum descendissem, summo eius captus eram amore, summa affectus voluptate.
ego sum medio quem flumine cernis,
stringentem ripas et pinguia culta secantem,
caeruleus Thybris, caelo gratissimus amnis
Benutzeravatar
Tiberis
Pater patriae
 
Beiträge: 11895
Registriert: Mi 25. Dez 2002, 20:03
Wohnort: Styria

Beitragvon consus » Sa 22. Dez 2007, 23:48

Fabella Walseriana a vobis, amici carissimi, feliciter Latine reddita maxima me affecit admiratione. Gratulor. Utinam otium mihi esset! Forsitan et ego..., si dis placet. Curate ut valeatis.
Benutzeravatar
consus
Pater patriae
 
Beiträge: 14234
Registriert: Do 27. Jul 2006, 18:56
Wohnort: municipium cisrhenanum prope Geldubam situm

Beitragvon Tiberis » So 23. Dez 2007, 01:43

vehementer doleo, optime mi Conse, quod nescio qua re prohiberis, quominus huic certamini vel potius oblectamento intersis. non enim est dubium, quin sermone politissimo fabellam nostram Latine redditurus fueris.

sit tibi fausta nox !
ego sum medio quem flumine cernis,
stringentem ripas et pinguia culta secantem,
caeruleus Thybris, caelo gratissimus amnis
Benutzeravatar
Tiberis
Pater patriae
 
Beiträge: 11895
Registriert: Mi 25. Dez 2002, 20:03
Wohnort: Styria

Quae res Consum impediat

Beitragvon Zythophilus » So 23. Dez 2007, 15:55

Code: Alles auswählen
Miror et exquiro, cur desint otia Conso.
 Quae te nunc retinens, optime, causa grauat?
Heu, me scire puto: cum maxima festa propinquent,
 purgatur scopis tota manuque domus.
Zythophilus
Divi filius
 
Beiträge: 16985
Registriert: So 22. Jul 2007, 23:10
Wohnort: ad Vindobonam

Beitragvon Apollonios » Di 25. Dez 2007, 16:54

cum duret tempus Christi Nativitatis lætum ad festum Epiphaniam, tibi, o Conse doctissime, etiam tempus manebit pro versione tua… magna mihi esset gaudia et illam legere!
וָאֹמַר מִי־יִתֶּן־לִּי אֵבֶר כַּיּוֹנָה אָעוּפָה וְאֶשְׁכֹּנָה ׃
et dixi quis dabit mihi pinnas columbae ut volem et requiescam
ps. 55,7
Benutzeravatar
Apollonios
Dictator
 
Beiträge: 1395
Registriert: Mi 28. Feb 2007, 18:34
Wohnort: Berolinum

Beitragvon consus » Mi 26. Dez 2007, 11:35

Forsitan, mi Apolloni, ... neque vero priusquam ex itinere rediero. Cura, ut valeas.
Benutzeravatar
consus
Pater patriae
 
Beiträge: 14234
Registriert: Do 27. Jul 2006, 18:56
Wohnort: municipium cisrhenanum prope Geldubam situm

Beitragvon Laptop » Fr 28. Dez 2007, 15:01

Ein paar Anm. zu Apollonius' Übersetzung:

unvermittelt - proximus; ich würde hier vor allem protenus od. directus od. continuus nehmen (unvermittelt nicht so sehr als "nahe bei", denn als "ohne weiteres", "ohne Übergang", "schnurstracks", "geradewegs")

Rathaus - prytaneus; das Rathaus ist wohl im Neulatein curia.

Ober- und Untergasse - vicus plateaque; das ist schwierig. Ich bin mit deiner Übersetzung nicht so ganz glücklich, mir fällt aber zur Zeit nichts besseres ein. Genau übersetzt, quasi als Eigenname und in Anführungszeichen "platea superior" und "platea inferior" halte ich auch nicht für ideal, da der Leser sich an dieser Stelle sicherlich wundert, was gemeint sein mag.

heimelig - molliter; schwierig, da Heimeligkeit ein eigentümlich deutsches Wort ist, ich würde placidus oder commodus nehmen (friedvoll, sanft, still, ruhig und gemütlich).

nett - nitidus; wenn "nett" im ursprünglichen Sinne, als sauber und glänzend gemeint ist, dann nitidus. Hier aber wohl eher im Sinne von comis (freundlich) vielleicht auch als bellus (hübsch) od. blandus (reizend), sehr gut auch Tiberis' benignus. Also als ungefähres Synonym zu freundlich.

hell und dunkel - candidus et obscurus; hier denke ich, dass mit hell "lichtvoll", d.h. lucidus gemeint ist. Lucidus ggü. obscurus.

Verzeihen - remissio; vielleicht eher vena, bei remissio denke ich zuerst an andere Dinge.

Schaufenster - institorium fenestræ; vielleicht eher specular tabernarum.

Milchhändler - tabernarius lactis; einfacher der lactarius.

Tiberis' Schreibstil ist sehr kraftvoll, schnörkelos und ganz gut verständlich.
SI·CICERONEM·ÆMVLARIS·VERE·NON·VIVAS (get a life!) OBITER·DICTVM·BREVITAS·DELECTAT (keep it short and simple = kiss)
Benutzeravatar
Laptop
Augustus
 
Beiträge: 5737
Registriert: Sa 12. Mai 2007, 03:38

Beitragvon Apollonios » Fr 28. Dez 2007, 17:13

Laptop hat geschrieben:unvermittelt - proximus; ich würde hier vor allem protenus od. directus od. continuus nehmen

oppidum Walseris adiunctum silvam me fecit eligere verbum proximus. sed non valde securus sum.

Laptop hat geschrieben:Rathaus - prytaneus; das Rathaus ist wohl im Neulatein curia.

prytaneus unam tantum significationem habens, curia autem multas, primum malo.

Laptop hat geschrieben:Ober- und Untergasse - vicus plateaque; das ist schwierig. Ich bin mit deiner Übersetzung nicht so ganz glücklich, mir fällt aber zur Zeit nichts besseres ein.

ita. nec translationem inveni meliorem.

Laptop hat geschrieben:heimelig - molliter; schwierig, da Heimeligkeit ein eigentümlich deutsches Wort ist, ich würde placidus oder commodus nehmen (friedvoll, sanft, still, ruhig und gemütlich).

Tristia, lib.tertius, I.24: molliter in patria vivere posse tua.

Laptop hat geschrieben:nett - nitidus; wenn "nett" im ursprünglichen Sinne, als sauber und glänzend gemeint ist, dann nitidus. Hier aber wohl eher im Sinne von comis (freundlich) vielleicht auch als bellus (hübsch) od. blandus (reizend), sehr gut auch Tiberis' benignus. Also als ungefähres Synonym zu freundlich.

mihi plausibilem videtur translationem meam, nitidus etiam schmuck (vel bellus) significans. descriptio Walseris me fecit videre homines recenter lautos et bene comptos.

Laptop hat geschrieben:hell und dunkel - candidus et obscurus; hier denke ich, dass mit hell "lichtvoll", d.h. lucidus gemeint ist. Lucidus ggü. obscurus.

interpretor verbum ut descriptionem visibilis claritatis oppidi in nitore Nativitatis.

Laptop hat geschrieben:Verzeihen - remissio; vielleicht eher vena, bei remissio denke ich zuerst an andere Dinge.

recte. venia nomen est preferabilis; gratias ago.

Laptop hat geschrieben:Schaufenster - institorium fenestræ; vielleicht eher specular tabernarum.

cur?

Laptop hat geschrieben:Milchhändler - tabernarius lactis; einfacher der lactarius.

ita. non inveni nomen lactarius; iterum gratias ago.
---
cur magister tam doctus latine non loquitur?
וָאֹמַר מִי־יִתֶּן־לִּי אֵבֶר כַּיּוֹנָה אָעוּפָה וְאֶשְׁכֹּנָה ׃
et dixi quis dabit mihi pinnas columbae ut volem et requiescam
ps. 55,7
Benutzeravatar
Apollonios
Dictator
 
Beiträge: 1395
Registriert: Mi 28. Feb 2007, 18:34
Wohnort: Berolinum

Beitragvon Tiberis » Fr 28. Dez 2007, 21:21

cur magister tam doctus latine non loquitur?

ita est : cum fabellam ab Apollonio Latine redditam tam libere reprehenderis - quod tibi licere equidem non nego - , te ipsum, mi Laptop, eam in Latinum convertere oportet ! :D ceterum ne tu id excusaveris, quod sancta nox iam praeterierit ! :lol:
ego sum medio quem flumine cernis,
stringentem ripas et pinguia culta secantem,
caeruleus Thybris, caelo gratissimus amnis
Benutzeravatar
Tiberis
Pater patriae
 
Beiträge: 11895
Registriert: Mi 25. Dez 2002, 20:03
Wohnort: Styria

Beitragvon Laptop » Sa 29. Dez 2007, 08:07

Vero non adsuetus sum latine scribere, quamquam satis diu (aliquot annis) Latinitatem colo. Conabor scribere, ut possim. Non quidem labor est parvus hanc fabellam latine convertere. Id facere vellem, at si facerem, forsit nemo me hominem doctum habebit. Praeterea, cum ea fabella iam bis translata, mihi videtur paulum fructuosum tertiam versionem inchoare, quae fortasse vitiosior eveniet duobus praecedentis. Invicem hanc carminam vobis latine reddere exhibereque volo. Agitur de calendario adventus domini admodum insolito.

Libenter tibi darem calendarium,
in quo abditum subter valvulas parvas,
latet aliquid, quod omnis hominis iuvabile ac notabile.

Die primo esset subter valvulam clementia,
subter valvulam secundam phantasia,
subter tertiam hilaritas,
deinceps die quarto apparet euphoria.

Subter valvulam quintam invenies spem,
subter sextam quantumvis temporis,
si aperies tum valvulam septimam,
reperias illic securitatem.

Intra valvula octava sunt gaudium et laetitia,
intra nona, ibi est confidentia,
absconditi subter decimam sunt vis et fortitudo,
intra undecima est felicitas, duodecima lumen.

Subter tertiam decimam ibi est fides,
quarto decimo invenies humanitatem,
quinto decimo solacium, sexto decimo pacem,
subter septimam decimam sit conjugium.

Die duodevicesimo invenies benevolentiam,
die undevicesimo reverentiam in homine necnon in animali,
die vicesimo adiuvamentum. Cunctae fere valvulae sunt patefactae,
modo quatuor remanent intactae.

E prima vicesima procedat amicitia
die secundo vicesimo indulgentia,
die tertio vicesimo tranquilitas,
quarto vicesimo fulget arbor natalicia in splendore suo.

In valvula diei natalis, nec sunt dona, nec nummus, nec dives
haec valvula revelet amorem,
rem maximam optimam orbis terrarum.

Darem tibi hoc calendarium libenter, sed nequeo.
has res tu solus potes resciscere,
has res vitae, quae omnis hominis iuvabiles ac notabiles.

Spero, ut vitia gravissima (grammar hammar) evitavi. Lapsus, quos non animadverterim, quaeso, mihi monstretis.

Ich gäbe Dir gerne einen Kalender,
in dem, versteckt hinter kleinen Türchen,
etwas ist, was jeder Mensch braucht und kennt.

Am 1. wäre hinter dem Türchen Verständnis,
hinterm 2. Türchen ist Phantasie,
hinterm 3. Humor,
und dann kommt am 4. eine Portion Euphorie.

Hinterm 5. Türchen findest Du Hoffnung,
hinter dem 6. eine Menge Zeit,
und öffnest Du dann das 7. Türchen,
entdeckst Du dahinter Geborgenheit.

Im 8. Türchen sind Spaß und Freude,
im 9., da ist die Zuversicht,
hinterm 10. verborgen sind Kraft und Stärke,
im 11. ist Glück und im 12. ist Licht.

Hinterm 13. Türchen, da ist der Glaube,
am 14. findest Du Menschlichkeit,
am 15. Trost und am 16. Frieden,
hinterm 17. Türchen die Zweisamkeit.

Am 18. findest Du gute Gedanken,
am 19. Achtung vor Mensch und Tier,
am 20. Hilfe. Fast ist alles offen,
zu öffnende Türchen gibt´s nur noch vier.

Hinterm 21. kommt die Freundschaft
und am 22. die Toleranz,
am 23. die innere Ruhe -
am 24. strahlt der Christbaum in seinem Glanz.

Hinter dem Türchen am Heiligen Abend
sind keine Geschenke, nicht Reichtum und Geld,
hinter diesem Türchen, da ist die Liebe,
das Größte und Wichtigste auf dieser Welt.

Ich gäbe Dir so gerne diesen Kalender,
doch musst Du sie alle selbst Dir suchen,
diese Dinge, die jeder Mensch braucht und kennt.
SI·CICERONEM·ÆMVLARIS·VERE·NON·VIVAS (get a life!) OBITER·DICTVM·BREVITAS·DELECTAT (keep it short and simple = kiss)
Benutzeravatar
Laptop
Augustus
 
Beiträge: 5737
Registriert: Sa 12. Mai 2007, 03:38

Beitragvon Tiberis » Sa 29. Dez 2007, 18:53

o gratissimos fastos natalicios! maximas tibi gratias, mi Laptop, pro ista "fabella" a te luculenter in Latinum conversa !
Spero, ut vitia gravissima (grammar hammar) evitavi. Lapsus, quos non animadverterim, quaeso, mihi monstretis.

paucissima quidem sunt, quae reprehendere ausim: primum, quod praepositionem "subter" ablativus (> ubi?) sequitur: subter valvula eqs., praepositionem "intra" accusativus : intra valvulam. deinde "reverentiam hominum animaliumque" scribi oportet (non "reverentiam in homine eqs.). denique , quod ad stropham paenultimam attinet, "divitias" "divite" commutasse videris; qua re emendata versum scribi oportet hoc modo: "..nec sunt dona nec divitiae nec nummi".
obiter dictum : omnis hominis> omnibus hominibus :)


optime vale !
ego sum medio quem flumine cernis,
stringentem ripas et pinguia culta secantem,
caeruleus Thybris, caelo gratissimus amnis
Benutzeravatar
Tiberis
Pater patriae
 
Beiträge: 11895
Registriert: Mi 25. Dez 2002, 20:03
Wohnort: Styria

Robertus Walser: De Nocte Sancta.

Beitragvon consus » Mo 31. Dez 2007, 14:41

Salvete, amici carissimi!

Roberti Walseri fabella non facile Latine redditur; scribendi enim genus Walserianum a sermonis Latini consuetudine longissime videtur abhorrere. Nihilo minus rem aggressus sum... Oro vos benigne de opere iudicetis.

Annum novum bonum faustum felicem precor vobis pariter omnibus.

-------------------------------------------------------------------------------
Robertus Walser De Nocte Sancta.

Oppidi nostri aspectus imprimis ea placet de causa, quod sub monte silvestri situm est.
Hodie sub solis occasum, cum celeriter in silvam ascendissem, tres mihi obviam ierunt viri vere silvestres et natalicii abietes umeris gerentes.
Equidem fieri aliter non potuisse gaudeo, quam ut cum iis congrederer.
Quorum voces iam procul audivi sonare per vespertinam silvam hibernam.
Quam rudi erant specie barbis affatim instructi vultusque offerentes nigros!
Descendi deinde in oppidum, quod tam prope monti adiunctum est, ut paene silvestre et montanum appellari liceat.
Hoc modo egredi e silva naturali quieta ampla tenebricosaque, descendere per semitam praecipitem saxosamque et deinde per gradus, ingredi sine mora intra oppidum tam iucundum tam propinquum tamque subito in conspectum veniens: quam gratum id est, quam iucundum!
Equidem loci naturam et oppidi situm nusquam alibi tam suaviter quam apud nos inter se coniuncta et accomodata esse putarim.
Ingressumque in oppidum tecta te continuo dulciter complectuntur.
Spatiaris tamquam in arce, ubi omnia proxima inter se et finitima sunt: curia, forum, vicus superior, vicus inferior, ecclesia vetus celsa et bene exstructa, minoresque circum tenebricosi angiportus et angulosi.
Occurrunt tibi homines comes et urbani, vultibus placidis, iique partim nobiliores partim obscuriores; in conspectum se dant loca partim clara partim tenebricosa.
Ambulas per forum vetustum, transgrederis pristinam munitionis fossam pulchram et tranquillam et in silentio somniantem; apparet interdum rarum tectum, fastigium altum, lanterna turrisve vetustissima.
Nox hiberna est sane serena, quae oculis te contemplatur fuscis benignis quietis probisque.
Subit cogitatio te prisca perennis iucundaque iam instare et sine dubio perbrevi fore intra hos muros noctem sanctam, qua omnium hominum animi mirum in modum suaviter quidem, sed alias graviter alias leviter commoveri solent, qua suam quisque arborem nataliciam candelamque nataliciam admiratur, qua homines per vicos atque angiportus tuta tranquillaque pace concordia indulgentia benevolentia mirifice inter se coniunguntur.
O quam pulchrum, o quam placidum aspectuque magnificum, o quam molle et tenerum nostrum est oppidum hoc ipso tempore hiberno, hoc tempore vespertino tranquillo, hoc tempore natalicio dulci quieto amabilique.
Obversantur ante oculos tibi tabernae omnes rebus refertae pulcherrimis.
Conspicisque gradiens per vicos lanium pistorem lactisque mercatorem, in sua quemque taberna, aliquid agere.
Lucent tabernae cunctae et splendent, eaeque imprimis, in quibus oblectamenta spectantur, quae gaudio puerorum complent animos.
Descendi, ut dixi, hodie sub solis occasum e silva in oppidum, idque incredibili eius amore captus summaque voluptate profusus.
Benutzeravatar
consus
Pater patriae
 
Beiträge: 14234
Registriert: Do 27. Jul 2006, 18:56
Wohnort: municipium cisrhenanum prope Geldubam situm

Beitragvon Tiberis » Di 1. Jan 2008, 18:49

maximas tibi ago gratias, mi Conse, pro hac fabella tam eleganter in Latinum conversa! o sermonem vere purum ac Latinum, o verba commodissime continuata , quibus fabellam ipsam iucundiorem et suaviorem reddideris !
utinam annus novus tibi felix faustus fortunatusque sit !
ego sum medio quem flumine cernis,
stringentem ripas et pinguia culta secantem,
caeruleus Thybris, caelo gratissimus amnis
Benutzeravatar
Tiberis
Pater patriae
 
Beiträge: 11895
Registriert: Mi 25. Dez 2002, 20:03
Wohnort: Styria

Nächste

Zurück zu Latine loquendi



Wer ist online?

Mitglieder in diesem Forum: 0 Mitglieder und 8 Gäste