Fabulam fori

[voxromana]

Salvete!

In animo habeo hunc forum fabulam scribere.
Vultisne adesse?
Quisque in hoc res particeps dictum unum adscribit.
Videbimus, quid fieret.

Dictum primum:

Ad multam noctem philosophi disputaverunt.
[...]

[Tiberis]

Ad multam noctem philosophi disputaverunt.

Tum unus ex iis, cuius sententia apud ceteros plurimum valebat :"cogitationes nostrae", inquit, "vanae sunt.

[consus]

Tum unus ex iis, cuius sententia apud ceteros plurimum valebat :"cogitationes nostrae", inquit, "vanae sunt.

Consensit alter, cui nomen erat Philo: "Quid mirum? Nam et philosophis nobis nota sunt Ecclesiastae verba gravissima illa: Vanitas vanitatum, vanitas vanitatum et omnia vanitas. Sed, pro noctua Minervae sacra, quid est vanitas, amici doctissimi?"

[Apollonios]

Consensit alter, cui nomen erat Philo: "Quid mirum? Nam et philosophis nobis nota sunt Ecclesiastae verba gravissima illa: Vanitas vanitatum, vanitas vanitatum et omnia vanitas. Sed, pro noctua Minervae sacra, quid est vanitas, amici doctissimi?"

tum quidam Beda iunior inter eos "vanitatem" inquit "pavoremque inter se similes puto, quia ambo omni in homine habitant nec usquam agunt."

[consus]

"Intellego quidem, Beda venerabilis, sed cum vanitatem et pavorem inter se similes esse contendas, oro te fusius explices, cuius tibi rei pavor ante oculos versetur; neque enim quid sit pavor plane intellegetur, nisi et id ad quod paves apertius explanaveris. Quo facto et quid sit ipsa vanitas melius intellectum iri spero."

[Apollonios]

capite demisso Beda erubescens respondit: "pavore capto verba inana falsave dicere timeo, vanitas autem pavorem firmat quia vanus non errantem esse cupio."

[consus]

Philo: „Hem - - - cave, Beda optime, ne animum tuum altius intret pavor, quam ut rationi locus sit atque consilio. Causa enim, cur omnia vana esse videantur, dilucide detecta equidem pavorem ad nihilum redactum iri puto. Sed amici nostri ea de re quid sentiunt? - Sed iam timeo ne nos etiam vox(romana) deficiat...“

[voxromana]

"Quid est vanum?", voxromana respondit. "cogationes nostrae exstant hic et nunc. Sed quid est vanitas, amici cari?" Et ad ambiendum surrexit. "Quis in hac re decernit? Quis aestimare potest quid vanum est?", rogavit et alios philosophos aspexit.

[consus]

Qui autem omni in ea re cogitatione locata – pro dolor – ex lassitudine dormire coeperunt. Iam timendum erat, ut sua sponte expergisci possent. Quid enim vanitate languidius?

[Noctua]

At voxromana, quam quaestio tenet, eius modi nullum responsum accipere animadvertit. Multa secum volvit. “Nisi hac ratione” inquit “fortasse per contemplationes melius intellegam. Necesse est imagines habere. Idcirco usu docta esse et responsum ex usu quaerere volo.” Qua dicta iter ingreditur.