heri et televisione et actis diurnis nuntiatum est iterum infantem a cane esse laceratum: puellulam, cum patrem domum redeuntem salutaret, a cane ex inopinato oppressam et tam graviter vulneratam esse, ut paulo post in valetudinario moreretur.
ut in tali re fieri solet, non defuere, qui causas quasdam afferrent , quibus canis ille quasi excusaretur, scilicet neglegentes illam speciem ( agitur de specie, cui nomen 'Rottweiler') iterum atque iterum periculosissimam se praestitisse ; non casu fiebat, ut in quadam provincia Helvetica canes huius generis haberi vetiti sint.
sed semper sunt, qui dictitent istos canes esse innocentes ac mites in ipsos liberos, nisi forte educatione prava periculosi facti sint. quorum sententia eventu redarguitur: nam pater puellulae apud vigiles publicos munere 'magistri canum' fungitur; quam ob rem vix quisquam credere poterit eum canem suum neglegenter educavisse.
quid ergo? equidem censeo canes periculosos possidendos non esse, quamquam timeo, ne id in Austria numquam eveniat. o miserum statum civitatis, in qua canes saepe plus valeant quam liberi !
quid vos de ea re sentitis?
valete.
