De tempestate

von **consus** » Mo 1. Mär 2010, 15:58

Ventorum strepitus fremebundus et ira resedit:

Sol radios spargens cuncta calore fovet.

Nuntius est veris: flores nunc crescere temptant

et genus aligerum nidificare vides.

von **Zythophilus** » Di 2. Mär 2010, 07:17

Sole fruor uerno, placet egelida aura, sed atrox

nuntius affertur: Dura redibit hiems!

Vos, errate, uiri, quibus imbres signaque caeli

cognita, ut hinc absint nix glaciesque rigens.

von **Tiberis** » Mi 3. Mär 2010, 01:31

dies serenos qui modo praebuit
et mitiores, ver uti crederes

adesse gratum, sol benignus

nubibus opprimitur nivosis.

quousque tandem continuabitur
brumale tempus? candida denuo

moles tegetne agros iam apertos?

num regelata rigescet unda?

von **consus** » Mi 3. Mär 2010, 13:38

Carmine caelesti, Tiberis, teneroque fugabis

Frigora nunc brumae: spes mihi fida subit.

von **Tiberis** » Fr 5. Mär 2010, 17:25

Aera fert Boreas gelidum. tardare nequibit

adventum veris, quod prope adest, placidi.

von **Zythophilus** » Fr 19. Mär 2010, 14:51

Ver uenisse puto: Tepet aura canuntque uolucres

daedalaque Ops uariis floribus ornat agros.

Ne redeant, opto, glacies, nix, frigus acerbum.

Ver hic dulce mane! Tu quoque, Phoebe, mane!