haec ad quandam amicam scripsi:
"eheu. modo mulier quaedam ante me ambulabat, quae mirissimo atque ineptissimo umbellae genere utebatur. quod cum photographare vellem, complicavit. eheu, pessime factum!"
quibus ineptiis veniam velim detis, qua estis benignitate atque indulgentia. hoc autem quaero, utrum illo loco dicendum fuerit "ante me" an "pro me". quod quidem (dico "pro me") eam ob causam aptius putari possit, quod illa fronte aversa - tergo mihi adverso - praeibat, tamen nescio quid mirum sonare mihi videtur. vobis, sodales, quid videtur?