de ratione 'duarum vocum'

[ille ego qui]

Christianus sodalibus s.
primum omnium: rectene Latine reddidisse me iudicatis id quod "the two voices theory" Anglice dicitur?
sed maxime hoc mea interest comperire, quid vos de illa doctrina censeatis? ei-ne verum aliquid sentire vobis videntur, qui Vergilium Caesarem laudavisse simulque - sive prudentem, sive imprudentem - latenter reprehendisse dicunt? alter magister noster semper de eo imprimis loquitur, quod quasi "sub versibus" latere persuasum habeat. praeterea Gallo amico a Caesare ad suicidium coacto fieri potuisse omnino negat, quin Vergilius sine ira scriberet (quam licet dicas opinionem praeiudicatam); alter magister constra acriter in eos invehi solet, qui de "Ober- und Untertöne" loquuntur (id quod saepissime Otto Seel Erlangensis olim fecit, cui alter videlicet magister valde favet), neque eis ullam fidem tribuit, qui in multis libris aetatis Neronianae maligne ipsum principem significari atque reprehendi vel illudi contendunt.
ad utram sententiam vos magis inclinatis?**
gratissimum mihi feceritis, si breviter vestram de illa quaestione tritissima sententiam patefeceritis - sive res certior sive magis dubia vobis videatur.
iucundum diem Martis vobis exopto.
valete.


__________
** "zu einer meinung neigen" ita bene versum putatis?

[SursumDeorsum]

Donatus in vita Vergiliana nos docet Augustum ipsum prohibuisse ne Aeneis exureretur. Num quod fecisset, si carmen eum aliquo modo offendisset? Noli obliviscamur Varium, qui Aeneida edidit, ante a principe propter tragoediam quae Thyestes inscribitur, accepisse, nec carmen exstans mutasse. Praeterea Vergilius carmen praesente Augusto recitavit. Si probaverimus rationem duarum vocum, transferenda quoque erit ad opus Properti, cuius propinqui sunt occisi in bello Pelusino. Qui quidem nusquam, nisi fallor, Augustum aut aperte reprehendit? Equidem puto rationem istam esse repudiandam.

[SursumDeorsum]

neque eis ullam fidem tribuit, qui in multis libris aetatis Neronianae maligne ipsum principem significari atque reprehendi vel illudi contendunt.

Praecipue in laudibus Neronis Lucani

[ille ego qui]

gratias tibi ago. in certamen oportet descendas cum viro trium consonantium!

[SursumDeorsum]

in certamen oportet descendas cum viro trium consonantium!

Ille magister noster, quem colo et suspicio, hac in re vituperandus, quod quamquam mentes illius interdum me alliciunt (cf. Salmoneus apud inferos, quem cum Gallo, qui superbe Aegypto praefuit et indignationem movit Augusti, comparat), saepius tamen de via declinare et mira referre videtur

[ille ego qui]