Aliquem, quocum Latine loquar, quaero!

[discipulus]

Salvete participes!

Cum Germani, quorum propago sum, me ipsorum Lingua Joschua appellent, Iosue mihi nomen Latinum est. Habeo in animo hic aliquem, si fata non obstant, Latine colloquendi causa invenire. Mea vis dicendi, ut verum dicam, non tam bona est. Sed cito, ut puto, colloquiis frequentibus in ea proficiam. Itaque, si vobis item certum est Latine loqui discere, de proposito vestro mentionem facite!

[medicus]

Salve Iosue, est hoc in foro quidam nomine Th.Vulpi, qui libenter de verbis novis faciendis loquatur. De thematibus aliis et in foro "Sonstige Diskussionen" loqui potes.

[ThomasVulpius]

Fac mē, quaesō, certiōrem, quid tibī sit nōmen *Scypicum, ut tē ad *locūtōrium Latīnum ascīscam! Ibī cum dē aliīs rēbus tum dē mōnstrō pastae vermiculātae volucrī et Latīnē et Graecē colloquimur. Egō enim nārrātiunculam dē illō mōnstrō meam ē Latīnō in Graecum sermōnem convertere coepī.

Initiō (cf. MBS § 394,1) mōnstrum pastae vermiculātae volucre montem, arborēs pūmiliōnemque creāvit et, nē pūmiliō sōlus esset, mulierculam pīrātam (Britannicē: "a pirate wench"), ex quibus hominibus tōtum genus hūmānum exstitit.

Ἐν ἀρχῇ τὸ πετόμενον τέρας τὸ τῶν σκωληκώδων κολλῡρῶν ἐγέννησε τά τε ὄρη καὶ τὰ δένδρα καὶ νάννον. Ἵνα δὲ μὴ ὁ νάννος μόνος ᾖ͵ τὸ πετόμενον τέρας τὸ τῶν σκωληκώδων κολλῡρῶν ἐγέννησε πειρᾱτὴν ἄνθρωπον. Ἐξ οἷν (cf. KB I 608; BR § 292,1) ἐγένετο πᾶν τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος.

*Βοββὶς *Ἕνδερσον͵ ὃς φυσικός τε καὶ ἄθεός ἐστιν͵ ἔτει ἕκτῳ καὶ δισχῑλιοστῷ καινήν τε καὶ σκωπτικὴν θρησκείᾱν κατέστησεν͵ ἐπεὶ οἱ ἐπὶ (cf. Zinsmeister § 101,b3) τῶν διδασκαλείων („education board“) τῶν τῆς *Κανσάδος ἀρχῆς τῆς τῶν συνηρμοσμένων πολῑτειῶν ἐκέλευσαν (cf. Plut. Cic. 49,1) τοὺς τῆς βιολογικῆς διδασκάλους διδάσκειν τοὺς παῖδας (cf. Zinsmeister § 47) τὴν *γεννητικιστὴν („creationism“) ὡς ἀληθῆ. (cf. Zinsmeister § 77) Ἐπὶ οὖν τούτῳ ἀχθόμενος ὁ *Βοββὶς *Ἕνδερσον εἶπεν͵ ὅτι ὁ εἷς (cf. Zinsmeister § 105) καὶ ἀληθινὸς θεὸς φανεὶς οἷ (cf. Zinsmeister § 91,7) βιβλίον τὴν ἀλήθειαν περιέχον ὑπηγόρευεν. Ὁ δ᾽ ὡς ἀθληθῶς (cf. Pl. Ap. 20b) θεός ἐστι τὸ πετόμενον τέρας τὸ τῶν σκωληκώδων κολλῡρῶν.