De perferenda huius temporis calamitate

[marcus03]

Deus ipse est unus!

Nonne et trinus est?
cf:
Thomas v. Aquin, de Deo uno et trino/ Augustinus, de trinitate

https://books.google.de/books?id=BJCRHk ... &q&f=false

Deus est summum bonum et gubernator optimus huius mundi!

Memento huius terrae motus:
https://de.wikipedia.org/wiki/Erdbeben_ ... hilosophie

[mystica]

Deus ipse est unus!

Nonne et trinus est?

Deus est summum bonum et gubernator optimus huius mundi!

Memento huius terrae motus: https://de.wikipedia.org/wiki/Erdbeben_ ... hilosophie

Salve optime Marce, mi amice carissime et magister optime!

Sanctus Thoma de Aquino nos docet deum unum esse. Quod enim dicitur de substantia Dei unum omnino et idem est. Pater vero et filius et spiritus sanctus, haec tria his nominibus discretiva dicta, quoniam relativa sunt et non de substantia Dei per se dicuntur. Fides autem catholica haec est, ut unum Deum in Trinitate et Trinitatem in unitate veneremur!

Sanctus Thoma de Aquino nos docet malum physicum privationem entitatis debitae esse!

Ite ad Thomam qui vos omnia docebit! Deo gratias!

Vale! Tua amica et studiosa, Mystica

[ille ego qui]

Parum quoque curae ei esse puto utrum laudem ei tribuam necne. Male mundum procreavit. …“

Salve, Conse!
Liceat mihi te interrogare hoc: Putasne etiam scribi potuisse:

Parum id quoque ei curae esse puto, utrum laudem sibi tribueam necne.

?

Licet deus non sit subiectum syntaxeos, sed quodammodo sensus (et quidem curae - etsi eius parum esse videtur ...)

Bene vale!

[ille ego qui]

O! Volebam id privatim ad te scribere, Conse! Sed fortasse neque hic expositum tibi ingratum erit.

[consus]

Recte dicis, mi doctissime amice.
Scribere poteram: Parum quoque curae ei esse puto, utrum laudem sibi tribuam necne.
curae ei esse] ei (i.e. Deo): subiectum quod dicitur logicum.
Placet quidem sibi pronomen reflexivum (laudem sibi tribuam), sed adhiberi licet, ut opinor, etiam ei pronomen demonstrativum (laudem ei tribuam).
Explicatur res non modo a Kühner-Stegmann (Ausf. Gram. d. lat. Sprache II 1, p. 611sq.), sed etiam a Menge-Burkhard-Schauer (85, 6sq., p. 128sq.).
Cura ut valeas.

[ille ego qui]

plurimas tibi ago gratias, Conse!

[ille ego qui]

Parum quoque curae ei esse puto utrum laudem ei tribuam necne. Male mundum procreavit. …“

Salve, Conse!
Liceat mihi te interrogare hoc: Putasne etiam scribi potuisse:

Parum id quoque ei curae esse puto, utrum laudem sibi tribueam necne.

?

Licet deus non sit subiectum syntaxeos, sed quodammodo sensus (et quidem curae - etsi eius parum esse videtur ...)

Bene vale!

Consilio addidi "id", cum illud "quoque" potius ad interrogationem obliquam referendum esse mihi videretur quam ad "parum"

[consus]

Nihil obstat, mi amice.

[ille ego qui]