De interpretatione illius vocis "armis" apud Aeneam IV,11

[mystica]

Salve optime Tiberis, mi amice carissime et omnes optimi sodales!

Interpretatio illius sententiae ex libro IV, 11 Aeneae Vergilii poetae ab viro doctissimo Ian Radicke, qui professor Latinitatis est, disputata est.

Haec sententia Aeneae Vergilii poetae scripta est, ut seq.: "[…] Quam forti pectore et armis!" (Vergilius: Aeneas, Liber IV, 11)

Vox Latina "armis" = "arma" sit.

An illa vox "armis" = "armus" sit?

Quomodo significationem illius vocis Latinae "armis" interpretari oportet?



https://youtu.be/PGgd4MRFG20?t=606

Quid de significatione vocis Latinae "armis" in illa sententia Aeneae Vergilii poetae sentis?

Tua sententia, care Tiberis, semper magni momenti mihi est.

Vale valeque! Tua amica et studiosa, Mystica

[Exinterator]

arma latine tegumenta quibus se quis defendat significat

[Tiberis]

Mysticae suae sal.

magno mihi quidem est honori, quod a me petis, ut, quid de ea re sentiam, tibi respondeam.
quod munus quam paucissimis exsolvam:
locus, de quo disputatur, ambiguus est, praesertim cum verba poetae in utramque partem liceat interpretari.
fateor me primo professori Radicke assensum esse, qui "armis" a verbo "arma" duxerit. nam quis est, cui hunc locum legenti non illud "arma virumque cano" in mentem veniat? sed re diligentius perpensa magis magisque mihi persuadebatur corpus, non arma significari.
operae pretium est verba et priora et posteriora respicere (11sequ.):
quam* sese ore ferens, quam forti pectore et armis!
Credo equidem … genus esse deorum.
ex quo apparet Didoni Aeneae habitum magis quam virtutem eius ante oculos versari: se fert ut deus, vultus et corpus dei simillimum est . si "arma" legeremus, sequeretur, ut "pectus" pro animo vel pro virtute bellica haberemus; nonne animus et arma magis ad homines spectant quam ad deos?

* ceterum censeo "quam" (non quem) esse legendum. nam "se ferens" ad utrumque spectat (ore + pectore/armis). anaphoram respicere oportet, qua utraque pars quasi coniungitur!

[consus]

Tiberis quidem noster, optimi amici, quid de illa controversia sentiat tanta nobis diligentia explicat ut res confecta esse videatur, tamen oro vos etiam id legatis quod in TLL (s.v. armus, 622, 56-65) de voce armi scriptum videmus. Alio loco (ibd. s.v. arma, 590, 52-54): "male ad armus refertur armis Verg. Aen. 4, 11; Val.Fl. 4, 265..."

[ille ego qui]

Salve optime Tiberis, mi amice carissime et omnes optimi sodales!

Interpretatio illius sententiae ex libro IV, 11 Aeneae Vergilii poetae ab viro doctissimo Ian Radicke, qui professor Latinitatis est, disputata est.

Haec sententia Aeneae Vergilii poetae scripta est, ut seq.: "[…] Quam forti pectore et armis!" (Vergilius: Aeneas, Liber IV, 11)

Vox Latina "armis" = "arma" sit.

An illa vox "armis" = "armus" sit?

Quomodo significationem illius vocis Latinae "armis" interpretari oportet?



https://youtu.be/PGgd4MRFG20?t=606

Quid de significatione vocis Latinae "armis" in illa sententia Aeneae Vergilii poetae sentis?

Tua sententia, care Tiberis, semper magni momenti mihi est.

Vale valeque! Tua amica et studiosa, Mystica

Attat! Ego quoque interfui isti scholae?
Quo usque iam porgressi estis?

[Tiberis]

Nescio an interpretationem non inveniamus, quae cuique placeat quamque unicam et solam esse omnibus persuasum sit. Sit ita, sed quid iucundius quam de interpretatione loci ambigui disputare? quid iucundius est quam legere, quae quisque argumenta affert?

[consus]

Iuvat quidem, optime Tiberis, acute disputando eruere quae sententia verbo ambigue posito subiecta sit, sed sunt quaestiones quae nullo pacto ad exitum adduci possint. Qua difficultate molesta perspecta aequo animo praeclaris utamur verbis quibus Marcellus Reich-Ranicki disputationibus finem imponere solebat „Und so sehen wir betroffen / Den Vorhang zu und alle Fragen offen“. Nonne est periculum ne disputationibus inconsiderate perpetuatis animus inutiliter defatigetur?

[mystica]

Mysticae suae sal.

magno mihi quidem est honori, quod a me petis, ut, quid de ea re sentiam, tibi respondeam.
quod munus quam paucissimis exsolvam:
locus, de quo disputatur, ambiguus est, praesertim cum verba poetae in utramque partem liceat interpretari.
fateor me primo professori Radicke assensum esse, qui "armis" a verbo "arma" duxerit. nam quis est, cui hunc locum legenti non illud "arma virumque cano" in mentem veniat? sed re diligentius perpensa magis magisque mihi persuadebatur corpus, non arma significari.
operae pretium est verba et priora et posteriora respicere (11sequ.):
quam* sese ore ferens, quam forti pectore et armis!
Credo equidem … genus esse deorum.
ex quo apparet Didoni Aeneae habitum magis quam virtutem eius ante oculos versari: se fert ut deus, vultus et corpus dei simillimum est . si "arma" legeremus, sequeretur, ut "pectus" pro animo vel pro virtute bellica haberemus; nonne animus et arma magis ad homines spectant quam ad deos?

* ceterum censeo "quam" (non quem) esse legendum. nam "se ferens" ad utrumque spectat (ore + pectore/armis). anaphoram respicere oportet, qua utraque pars quasi coniungitur!

Mystica Tiberi amico carissimo et magistro optimo salutem plurimam dicit!
Si vales, bene est, equidem valeo!

Maximas gratias tibi ago pro interpretatione docta tua, quam magno cum gaudio legi. Recte dixisti, illum locum Aeneae apud Vergilium poetam ambiguum esse. Adhuc interpretatio professoris Radicke visa est mihi sana ac firma ad probandum esse. Nunc autem dubito, an significatio vocis Latinae "arma" in illo versu recta sit. Verba Vergilii mihi videntur potius aliquid de natura divina Aeneae prodere. Numquam autem certe scire possumus, quid poetae nobis revera dicere velint. Nam saepe verba poetarum sunt obscurissima.

Vive valeque! Tua amica et studiosa, Mystica