στίξεις ἢ τατουάζ

[Luca]

Πολλοὶ μὲν τὰ σώματα στίζονται καὶ πρόπαλαι ἢ ὀλίγῳ πρότερον τοὺς τῆς Ῥωμαικῆς ἀγορὰς φιλολόγους ἐρωτῶσιν.
Ἀλλ` οὐδεὶς τὴν ὁδὸν δεῦρο εὑρίσκει.
Διὰ τί οὐδεὶς γνωμίδιόν τι ἑλληνικῶς ἐν τῷ σώματι ϑέλει;
Θαρρεῖτε.

Ἐπεὶ πάντες οἱ στικτοὶ φαίνονται τὸν χρῶτα τοῖς τῶν Ῥωμαίων στοιχείοις ἡδέως κοσμοῦντες, τὸ τῶν Ἑλλήνων φίλων πᾶν δεῦρο ἀνακαλῶ.

[ThomasVulpius]

Γυνή τις, γνώριμός μοι οὖσα, Γίσελα ὄνομα, (cf. Lindemann § 40) ἐπεϑύμησε τὸν πρωϰτὸν στιχϑῆναι τῷδε τῷ γνωμιδίῳ Ἑλληνιϰῷ· „Der Weg ist das Ziel.“ Ἐμοῦ δὲ μεταγράψαντος τὸ γνωμίδιον ὁ πρωϰτὸς αὐτῆς ἐστίχϑη ὧδε· ἡ ὁδὸς τὸ τέλος ἐστίν. Ὄλϐιος οὖν μοι φαίνεται, οὗτινος ὁ πρωϰτὸς ἐστίχϑη ἑλληνιστί.

[Luca]

...Ὄλϐιος οὖν μοι φαίνεται, οὗτινος ὁ πρωϰτὸς ἐστίχϑη ἑλληνιστί.

Oὗτος ἔμοιγε δοκεῖ ὁ σκοπὸς εἶναι, πρὸς ὃν βλέποντα δεῖ ζῆν. (Plat. Gorg. 507 d)

[ThomasVulpius]

Oὗτος ἔμοιγε δοκεῖ ὁ σκοπὸς εἶναι, πρὸς ὃν βλέποντα δεῖ ζῆν. (Plat. Gorg. 507 d)

Ἐμοὶ δὲ δοϰεῖ οὗτος εἶναι ὁ σϰοπὸς ὁ τοῦ ϐίου ϐλέπειν πρὸς τοὺς γυναιϰῶν πρωϰτοὺς ἑλληνιστὶ ἐστιγμένους.