viden = videsne / vin = visne

[ille ego qui]

salvete sodales,
videtur "viden" (ex "vidêsne" contractum) e brevem habere, ut in:

Tib. II,1,25
Eventura precor: viden ut felicibus extis

contra "vin" (ex "vîsne" contractum) i habet longam, ut in:

Ter. Hec. 723ff.
si ullo modo est ut possit: quod spero fore.
sed vin adesse me una dÅ­m Ä­stam convenis?
{LA.} ĭmmŏ vero abi, aliquam puero nutricem para.


quae si non unis in eis locis, in quos ego incidi, valent - quae hercle sit huius discriminis causa?

bene valete.
ille

[consus]

Salve, Ille!
Hac nocte nihil aliud nisi hoc:
Serv. Aen. 6, 779:

Viden] 'den' naturaliter longa est, brevem tamen eam posuit, secutus Ennium: et adeo eius est inmutata natura, ut iam ubique brevis inveniatur.

cf. O. Skutsch, The Annals of Q. Ennius (Oxford 1985, p. 60):

We may allow sicutǐ in 522 and 549 and uidĕn ut in 622, since these shoerenings had already established themselves in the ordinary language of Ennius’ days… The shortening obviously was acceptable since Latin had a tendency to shorten all final syllables ending in a consonant other than s…

[ThomasVulpius]

salvete sodales,
videtur "viden" (ex "vidêsne" contractum) e brevem habere, ut in:

Tib. II,1,25
Eventura precor: viden ut felicibus extis

contra "vin" (ex "vîsne" contractum) i habet longam, ut in:

Ter. Hec. 723ff.
si ullo modo est ut possit: quod spero fore.
sed vin adesse me una dÅ­m Ä­stam convenis?
{LA.} ĭmmŏ vero abi, aliquam puero nutricem para.


quae si non unis in eis locis, in quos ego incidi, valent - quae hercle sit huius discriminis causa?

bene valete.
ille

Salve, Christiane!

Eius rei causa videtur esse haec:
"i" stirpis praesentis verbi videndi brevis est, "vîsne?" i longam habet.

Bene vale et cave, ne facies tua tota merdâ óblita sit dominatrice tuâ serverissimâ iubente.

Thomas "ioculator" Vulpius

[ille ego qui]

benigne, Conse! gratias tibi!

[ille ego qui]

quid litterae i brevitas ad brevitatem litterae e pertineat, parum video. fusius igitur, carissime scurra, velim explices!

vale.

[ThomasVulpius]

quid litterae i brevitas ad brevitatem litterae e pertineat, parum video. fusius igitur, carissime scurra, velim explices!

vale.

Erravi! Errandi causa est haec: Quod Germanus sum, totum diem cerevisiam bibo et in televistro pedifollium specto.

Mens ebria non latinizat libenter.

Thomas "ioculator" Vulpius

[consus]

Addendum.
Cf. Crusius-Rubenbauer, Römische Metrik (München 1961, p. 24: De lege iamborum correptionis):

In der Alltagssprache wurden bei schnellem Sprechen häufig gebrauchte iambische Wörter wie mihi, sibi, ibi ... modo, cito oft pyrrhichisch...