vestri/vestrum/nostri/nostrum

[marcus03]

Wann verwendet man bei diesen Personalpronomina die Singular-, wann die Pluralform ?
Gibt es da einen Unterschied ?

[Christophorus]

Die Form auf -um im Partitivus, die Form auf -i im Objectivus.

Also z.B. unus nostrum - einer von uns
amor vestri - Liebe zu euch

Sonst in der Regel das Possessivpronomen in KNG zum Bezugswort.

[marcus03]

Maximas gratias tibi ago.

[medicus]

@marcus03: nostri/nostri
(Da veniam,quaeso, quod mihi non licet hoc in foro, quod philologis est, scribere.)

[ille ego qui]

@marcus03: nostri/nostri
(Da veniam,quaeso, quod mihi non licet hoc in foro, quod philologis est, scribere.)

scripturus quidem erat "nostrum/nostri"

[marcus03]

vestri/vestrum/nostri/nostri

Emendanda emendavi.
Gratias ago pro errore indicato.

scripturus quidem erat "nostrum/nostri"

Paululum erras, mi ille optime:

"nostri/nostrum" scribere volui. Series recta semper est tenenda ! "Si iam, nam iam".
Noli me "equitem principiorum" putare ! Iterum scurra infamis ineptias agere tantum volui.
Doleo mihi nihil aut ineptius aut ingeniosius in mentem venisse.
Quod ad meam naturam scurrilem attinet, timeo, ne insanabilis sim.
Mundum scurris carentem quidem perferri vix posse puto.
Et magistros scurras nonnumquam esse opus est. Magistri nimis severi magistri boni plerumque non sunt.
Quaedam magistra, quae hoc anno magistra optima omnium Bavararum magistrarum creata est, dixit se
videre, ut discipuli sui saltem semel quaque disciplinae hora haberent, quod riderent.
Illa magistra mathematicam docet, qua in disciplina pauci habere solent, quod rideant.
In lingua Latina docenda multo plus occasionum risum excitandi esse mihi persuasi.
Quid praeclarius est quam linguam Latinam cum risu quam frequentissimo discere.
An lingua culinariana interdum sit adhibenda, "alio in folio stet" .

[medicus]

An lingua culinariana interdum sit adhibenda, "alio in folio stet" .

Propono specialem doctrinam illa in lingua marco magistro

[marcus03]

marco magistro

Noli nimium terrorem mundo Latino inicere ! Iam his diebus ex illis vehementer laborare videtur, quae sibi cottidie ob ineptias nostras perferenda sunt.
Timeo, ne "modus mox plenus sit futurus" nec quisquam insidias nobis paraturus sit.