von RomanCoinsCollector » So 15. Mai 2016, 10:36
Hi,
danke für die antworten. Das mit dem regieren verstehe ich jetzt.
Der Text der Lektion 25 ist so hart.
Ich will versuchen alles erstmal allein zu übersetzten aber bereits an dem zweiten Satz saß ich mit Unterbrechungen mehrere Stunden.
Ich schicke mal den ganzen Text mit damit jeder weiß worum es im Ganzen geht. Es wäre schön, wenn wir die einzelnen Sätze, wenn ich einen Vorschlag unterbreite, einzeln durchgehen könnten.
Ich habe im Internet gelesen, dass der Text von einem Buch von Cicero abgekupfert ist.
Eine Frage: Ist es beim Plusquamperfekt Konjunktiv so, dass bei cum ein neuer Satzteil beginnt?
Ist dieser beim nächsten Prädikat dann beendet?
Der Satz den ich gerade versuche zu übersetzten lautet:
Cum autem omnia in arbitrium unius translata essent neque esset usquam consilio aut auctoritati locus, cum socios servandae rei publicae omnes amisissem, cum denique res publica nulla esset, ipse me ad haec philosophiae studia contuli.
Die Prädikate lauten:
Translate essent 3. Person Plural Plusquamperfekt Kon. Passiv = sie wurden/wären herübergebracht (worden)/ sie wurden übertragen (?)
Esset 3. Person Sg. Imperfekt Kon. = er, sie, es war/wäre
Amisissem 1. Person Kon. = ich habe verloren
(nulla) esset 3. Person Sg. Imperfekt Kon. = er, sie, es war/wäre
Contuli 1.Person Sg. Perfekt = ich habe zusammengetragen, ich habe verglichen
Servandae = nd Gerundivum vielleicht im Ablativ? (S.128/4)
Soll ich als nächstes die Nominative raussuchen? In den 1. Person Prädikaten werden die Nominative schon enthalten sein.
Medicus wird wissen, dass auf S. 143 2 Kästchen ein Teil des Satzes teilweise übersetzt wurde.
Ego quidem quamdiu res publica libera erat, id est quamdiu per eos administrabatur, quibus se ipsa commiserat, omnes meas curas in eam conferebam, ita ut mihi otium scribendi non esset.
Cum autem omnia in arbitrium unius translata essent neque esset usquam consilio auf auctoritati locus, cum socios servandae rei publicae omnes amisissem, cum denique res publica nulla esset, ipse me ad haec phi-losophiae studia contuli.
Nihil agere enim animus meus non potuit. Igitur quibus studiis adulescens multum temporis tribueram discendi causa, iisdem tunc me dedi ad angores molestiasque meas deponendas.
His re publica eversa confectus essem, nisi iis restitissem.
Ita mihi satis temporis otiique dabatur, ut ea tandem litteris mandarem, quae erant parum nota Romanis et erant cognitione digna.
Sed tarnen mallem res publica stetisset eodem, quo coeperat, statu neque in homines evertendarum rerum cupidos incidisset!
Veni vidi traduxi