invisus

[Brakbekl]

genus invisus Aneis 1,28 - das verhasste Geschlecht.

mihi questio est, ubi relatio inter verba "invisus" et "invidia" invenitur.

verbum "odio, odisse" prope "odorem malum" stat.

Cur hominem, quem odio, videre non possum? Estne relatio vel non?

[romane]

invisus von invisere (Bedeutungswandel)

[consus]

genus invisuM] genus, generis n. (Aeneis!)

Quod ad vocabula invisi et invidiae attinet, indice verborum inspecto responsum accipies.

Non est verbum Latinum „odio“; odisse verbum defectivum est: odi, odisti &c.; odium, odii n. substantivum.

Nulla verbo „odi“ cum voce odoris intercedit ratio.

Cur hominem...] Quae quaestio obscura quid sibi velit, prorsus nescio.

[consus]

Servus, amice!

Scripsisti

Cur hominem, quem odi[o], videre non possum?

Quae verba hodie mane cum retractassem, me tandem intellexisse putabam, quid tibi interroganti ante oculos obversatum esset.

Cave quaeso confundas

(1) in-visus = is, qui oculis cerni non potest (< in + visus / video [PPP]; ut in-visus, ita in-auditus)

cum

(2) invisus = odiosus (< invideo; apud Verg. Aen. 1, 28 genus invisum = genus, quod apud aliquem in odio est. Servius: „ET GENUS INVISUM propter Dardanum Electrae paelicis filium“).

Iucundum tibi exopto diem solis.

[Zythophilus]

MARTINVS ZYTHOPHILVS CONSO
Ignosce, mi optime Conse, quod tibi non assentior. Cum Latinitati, quam dicunt classicam, nobis semper studendum sit, suadeo, ut uerbo defectiuo "odi" utamur et "odire" euitemus, sed hoc a posteris scriptum esse negandum non est, nam non est dubium, quin illud uerbum defectiuum Romanis ipsis mirum uisum sit.
Vt dem exemplum: Augustinus sublimis scribendi modi peritus utrumque scribit:

Oderunt nos, credimus finiendum esse quod odiunt:

(Sermo ad Caesarienis ecclesiae plebem 2 http://www.sant-agostino.it/latino/discorso_cesarea/discorso_cesarea_libro.htm)

Ne me umquam "odire" scripturum credideris! Tamen forma posterior omittenda non est.
VALE

[consus]

Ita est, ut scribis, Zythophile! Gratias tibi ago. Diligentius ergo scribere me oportebat Quod ad optimam Latinitatem, id est ad Caesaris et Ciceronis consuetudinem Latinam attinet, non est verbum 'odio /odire'.
Vale.

[Zythophilus]

Lingua Latina quodammodo mira est. Aliis in linguis formae ueteres nouis cedere solent, sed lingua Ciceronis et Caesaris tanta fuit auctoritate, ut nouis formis constructionibusque ortis tamen ueteres non uanescerent, nam docti saltem Romani uel Latine loquentes exemplo ueterum permoti semper usum illum, quem classicum nominamus, secuti sunt.
Cum ii, qui se Latine loqui crederent, hoc usu destitissent, nouae sunt ortae linguae.