Volo fabulam a me compositam monstrare. Ea est tertia, quam adhoc scripsi.
Ergo nolite expectare fabulam optimam.
Tamen vobis multam laetitiam cupio.
Si censuram daretis, gauderem.
De pecore stolido
Fuit olim simia sollers, cuius occupatio plerumque erat ab arbore ad arborem transilire. Tum pecus alium, quod illae simiae invidebat, in silva eadem quoque fuit. Illud pecus ipsum simiam esse valde cupivit. Itaque aliquam altam ex his arboribus conscendit, ut ipsum ab arbore ad arborem transilire posset. Cum in altissimo loco huius advenerit, constitit et clamat: „Ego omnia, quae a ista simia fiere potest, facere possum. Igitur nunc saliam!“
Quamquam ipsa a hoc offensus erat, tamen simia hoc hortata est: „Confitere, quod non posses! Si tu salies, vulnerabitur. Ergo noli salire!“
Tamen illud pecus ex summo arboris saluit. Et primo ita visum est, ut transilire conficeret; sed postremo ad fundum cecidit et graviter vulneratum est.
Ei, qui superbia aut invidia afficitur, malum ineluctabilis erit.
Bene valete!