- Code: Alles auswählen
Sol cubat ante diem; nos surgere cogimur - eheu!
En, metra iam uigilans edere Musa iubet!
Moderatoren: Zythophilus, marcus03, Tiberis, ille ego qui, consus, e-latein: Team
Sol cubat ante diem; nos surgere cogimur - eheu!
En, metra iam uigilans edere Musa iubet!
Displicuisse refers Cerealia pocula ualde,
quae, Reginharde, tibi Belgica terra daret.
Quin mihi, ne dubites, placeat ceruisia mira,
si cerasique sapor dulcis inestque color.
Ecce, aliis aliud semper placuisse uidemus:
tu tua, amice, bibas, mi mea uasa placent.
O fortes viri, qui componite versus Latinos,
invidendi vates, summas habete laudes!
Gratias Zythophilo! Ut carmina fingere pergas,
quotidie in foro nos delectare possis!
Scribere nos uolumus; si Musa benigna fauebit,
saepe leges calamo carmina facta meo.
Frigora nunc patriam regnant minus acria nostram,
sed fruor hoc anni tempore sole breui,
torrida uos aestas dum suadet adire, sodales,
sole fauente uiris litus amoenum et aquas,
nam sequitur tua pars contraria tempora mundi,
ordineque inuerso sol fouet almus agros.
Nos aestate lacus petimus uel ad aequoris undas
currimus, ut radiis utque fruamur aquis,
dum tibi hiems gelidum defundit caelitus imbrem
atque agili uoluis tristia mente tua.
Autumno nostro folia eripiente uirecto
uobis prima dedit munera Flora fauens.
Mutatur caelum, mutatur temporis ordo,
ne commutentur mensque fidesque uirum.
Maesta tibi sedes iam laetior esse uidetur.
Insanire tibi paene placere puto.
Pulchra puellarum manus hic tibi consulit aegro:
Ne medico lepidas tange uidente nates!
Signa quidem bona sunt. Cum dimittendus abibis,
uix haec tecta ualens linquere amanda uoles.
Nunc Sophiam petimus; curnam sapientia Graeca
alliciat stupidos, quaeris, amice, rogans.
Nec sapientia nunc nec Graecia quaeritur ipsa:
Vrbs petitur Sophiae nomine dicta sacrae.
Aegra puella dolet, cum luctus laesa fatiget
pectora, nec fruitur iam requiete dolens.
Temet scimus ei causam esse, poeta, doloris,
te propter lacrimat nunc male sana diu.
Continuo uda rubent nunc fletu lumina. Quadam
luce refulgebit risus in ore nouus.
Care Radulfe, rogas, iterum ut tibi carmina quaedam,
quae paulo ante dedi, dem, quia perdita erant.
Ad te quae rapidae metra misi tradita chartae?
Illis uersiculis scimus inesse gelu.
Quaerere difficile est, tot enim edita carmina mitto,
ut mea, quot dederit, nesciat ipsa manus.
Pars tua posterior cur lingitur ore fideli?
Cur ita terga humilis plebs tua, papa, petit?
Quae faciem tuam habet, bene tessera tincta saliua
haereat in cartis, qua cita uerba uolent.
Carmina carminibus, uersus mox uersibus addo
carminibusque meis uix caret ulla dies.
Mens Musis parens non desinet edere uersus,
dum calamum abstulerit mi Libitina furans.
Liba rotunda uorant, quae feruida oliua parauit.
Armenia his prunus dulcia corda dedit.
Carmina tot generas, caelo quot sidera fulgent.
Stellatum ut caelum, sic tua verba movent.
Stellarum numerum non aequat nostra Camena
nec mea sideribus parua metra aequa puto.
Laude tamen laetor, quam fundis, Conse, poetae.
Laude quid auriculis mollius esse potest?
Germanis regio Rheni saltantibus ardet.
Scurra uidetur iens hac sibi quisque die.
Tota furit factis celebratque Colonia pompis:
Haec tua, clara, dies, Luna, dicata rosis.
Cur nunc, miramur, Germania rideat omnis;
Ebria plebs – credo – cuncta iocosa putat.
Mitglieder in diesem Forum: 0 Mitglieder und 60 Gäste